Düþlerimi vurdular önce. Sonrasýný hatýrlamýyorum sanýrým düþtüm ben bilmediðim bir düþün gözünden ve öksüzlüðümü soruþturmadým önce çünkü sonram yoktu ve öncemde saklý düþleri gerçek bildim ben týpký bir sesimin ve bir yansýmamýn da olmadýðý gibi.

Çorap söküðü gibiydi gerçekler ve ben hiç birine müdahil olmamýþtým.

Ýçim kýyýlýyordu ve anladým ki doðmam çok yakýn.

Doðuþuna tanýklýk etmedim günün çünkü içimde saklýydý doðumu günün ve doðurduðum kadar düþ biriktirdim önümde ve varlýðýma kimse þart koþmadý ben de kimsesizliðime þerh düþtüm.

Gözümde tütüyordu hayalim ve hayalim yavaþ yavaþ çürüyordu týpký çürük diþiydim hayatýn ve iþte çekildim usulca kendimden aslýnda diþ bilediðim düþ çürükleri ile doluydu aðzým.

Aðýrdan aldým mutluluðu ve bir düþten ötesi deðildim.

Birileri masallar anlatýyordu ve sandým ki anlatýlan masallarýn gizli kahramanýyým.

Kahraman ne yer ne içerdi hem?

Benim kahramaným kimdi de gördüðüm düþlerden ötesi yoktu havsalamda ve uyruðu da yoktu düþlerimin ne de olsa seyahat hakký bile tanýmamýþlardý bana ve seyahat edebildiðim tek yerdi gerçeklerin acil iniþ yaptýðý ve iþte firar ettiðim o yolcu koltuðu.

Mülayimdi iç sesim ve anladým ki; anlattýkça karþýlýk bulacaðým ve yavaþ yavaþ görünmeye baþladým:

Önce ellerim birbirine kavuþmuþtu ve karakaþým ve kara gözüm.

Beðenmedim ve deðiþtirmesini istedim Tanrýdan ve gücüne gitti Yaratanýn bir anda yok olmuþtum.

Tadýna doyum yoktu madem hayallerin ve gerçekler de kolay kolay mutlu etmiyordu yeniden d/okudum üzerimdeki kilimi ve her lekeyi bir insana benzettim her rengi de baþka bir duygu belledim.

Sudan sebeplerle yok sayýlmýþtým belki de su isteyen topraðýydý ruhumun ve kaybettiðim mezarým kim bilir nerede bekliyordu beni yoksa ben miydim bekleyen ve arkadan duyduðum sesle kendime geldim:

‘’Bekleme yapma, ticari taksi.’’

Ýþte kavuþmuþtum gerçek kimliðime mademki bir taksinin içindeydim yoksa doðuma mý yetiþtiriyordum sancýsý artan ruhumu elbet ellerimle kollarýmla sesimle vücudumla gerçektim ben ve bir düþ olarak doðmuþken gerçek bir vücuda sahip olmuþtum ve bana tanýnan sürenin ne kadar olduðuna dair hiçbir bilgim yoktu ve ben sadece bastým gaza ve düþtüm yola.

Saðanak baþlamýþtý ve nereye gideceðimi bilmez halde bir yandan kolaçan ediyordum üstümü baþýmý ve dikiz aynasýna baktýðýmda bir yansýmam olmadýðýný gördüm sanýrým Tanrý çok yoðundu ve beni kimliksizlikle býrakmýþtý tek baþýma.

Yoksa ben miydim Tanrýyý bir baþýna býrakan üstelik ete kemiðe bürünmüþ olmam da bir anlam ifade etmiyordu ne de olsa baktýðým aynada yoktum ben demek ki kayýtlý deðildim henüz dünya üzerinde ve ben tüm hýzýmla gidiyordum ve geçiyordum arabalarýn arasýndan derken biri el iþareti yaptý.

Yoksa bu, kavgaya davetiye miydi üstelik ben bana yabancý ve de görünmez iken olacak iþ miydi bu?

Durdurdum sürdüðüm taksiyi ve karný burnunda canýnýn da çok yandýðý belli bir kadýn attý kendini arka koltuða ve diðer kapýdan bir adam daldý içeri ve talimatý verdi:

‘’Çabuk hastaneye götür bizi.’’

Aramýzda bir duvar mý vardý da adam gözlerime bakmadan emri vermiþti bir kere zaten kimsenin beni görecek hali yoktu ve kadýnýn suyu gelmeye baþlamýþtý bile ve dudaklarýmdan tek kelime döküldü:

‘’Tanrým.’’

Herkesin bir tanrýsý vardý elbet kesiþme noktamýzdý Ýlahi Gücün varlýðý ve görmediðim duymadýðým bir Güç idi iþte itikat ettiðim belli ki Tanrýnýn yakýn korumasý da bilinmez ve kaderdi ve varacaðým noktayý asla tahayyül edemiyordum.

Düþ gücüme ihanet etmiþtim ve gerçek olmak umuduyla düþmüþtüm yola ve iþte arka koltukta oturan o çiftin de yolu bana düþmüþtü demek ki arz-talep eðrisi her durumda mevcudiyetini koruyordu.

Sunulana itiraz etmedim týpký benim sunumuma da itiraz edilmediði gibi.

Yaðmur yaðmaya baþlamýþtý yavaþtan ve hýzlýca sürüyordum arabayý ayaðýmý gazdan kesmeyerek ve ümidimi de Tanrýdan kesmemiþ olarak hýzlýca yol alýyordum ve baktýðým dikiz aynasýnda hala bir görüntüye rast gelemiyordum ama göründüðüme de vakýftým diðer yandan yoksa az evvel polis þimdi de arabama aldýðým bu çift bana nasýl talimat verirdi ve ben de talimat verdim omzumdaki meleðe en azýndan doðum gerçekleþene kadar sakinliðimi korumalý umudumu da yitirmemeliydim.

Nihayetinde hastaneye vardýk ve acil giriþ kapýsýndan çýkan sedye hýzlýca vardý arabadaki kadýný anýnda yerleþtirdiler sedyeye ve karga tulumba aldýlar içeri.

Kadýn deli gibi çýðlýk atýyordu ve tutuyordu karnýný:

‘’Ne olur Rabbim, bu sefer canlý doðsun bebeðim.’’

Ben de içimden dua ediyordum:

‘’Tanrým, bana sahip çýk ve bu dünyada kalýcý yap kimliðimi ve bedenimi de.’’

Kadýn dokuz doðuruyordu içeride ve eþi olacak adam acilin kapýsýnda deli gibi volta atýyordu bense arabada bekler vaziyetteydim bakalým bu sefer kimdi bana talimat verecek olan?

Beklemeye almýþtým iç sesimi týpký az evvel bekleme yaptýðým gibi.

Ekleyeceðim hiçbir þey de yoktu üstelik ve arabadan dýþarý attým kendimi tam da adamýn yanýna gitmek için adýmlarken yolu kulaðýma gelen sesle irkildim:

‘’Bu arabanýn sürücüsü nerede? Siz, bayým, biliyor musunuz?’’

Sorunun muhatabý bendim sanýrým ama güvenlik acil kapýsýnda bekleyen baba adayýna soruyordu bu soruyu.

Baþýný hýzlýca bilmiyorum, dercesine salladý adam ve güvenlik direksiyona geçip arabayý çekti hastanenin önünden ve ben ýlýk ýlýk akýyordum sanki bilinmez bir güç tarafýndan adeta eritiliyordum ve nihayetinde yerde zar zor görünen bir ýslaklýða dönüþtüm.

Ne ellerimdi ne kollarýmdý bana ait olan ve caným inanýlmaz yanýyordu derken güçlü bir tokat yedim hiç tanýmadýðým birinden ve nasýl olduysa kendimi korunaksýz ve ýslak hissettiðim az evvel dönüþtüðüm ýslaklýktan farklýydý bu seferki ve an itibari ile az evvel arabama binen kadýnýn kollarýndaydým.

‘’Bebeðim benim bu sefer yaþýyorsun ve seni asla býrakmayacaðým.’’

Yalnýz o deðildi beni býrakmayan elbet Ýlahi Güçtü beni de annemi de terk etmeyen ve tüm gücümle aðlamaya baþladým derken birileri beni aldý annemin koynundan ve acele ile sarýp sarmaladý.

Huzura ve mutluluða ermiþken hastane personelinin yaptýðý anonsu duydum:

‘’34 BK 978 plaka numaralý taksinin sahibi lütfen danýþmaya gelsin aksi takdirde çekilecektir.’’

Ansýzýn kulaðýma gelen fýsýltý ile irkildim:

‘’Dilediðin kadar bekleme yapabilirsin artýk. Yeni bedenin hayýrlý olsun.’’