Geçen Anýlar

Bir vakitler bahar dallara fýsýldardý,
Martýlarýn kanatlarýnda sabahlar uyanýrdý.
Senin gülüþün, bir bahçenin ilk açan çiçeði,
Aklýmda hep sen, eski sokaðýn gölgesinde,
Martýlarýn dansý, rüzgârýn þarkýsýndaydý.

Gün batarken bir koþuþturma baþlardý,
Kuþlar gökyüzüne hayaller çizerdi.
Bir sevda saklýydý, yüreðin kuytusunda,
Söylenmemiþ, yalnýzca gözlerde yaþayan.
Bir de senin ellerin, içimde bir bahar.

Sonra bir sonbahar, her þey soldu,
Eski sokaklar, evler, bir bir kayboldu.
Martýlar sustu, yuvalar daðýldý,
Aðaçlar, anýlar, rüzgârla savruldu.
Göçmen kuþlar gibi, sessizce uçtular.

Geride kaldý, yazýlmamýþ sözler,
Bir defterin arasýnda, tozlu özlemler.
Sevgi, saklandýðý yerden fýsýldar hâlâ,
Kuþlarýn kanadýnda, bir umut taþýr.
Belki bir gün, bahar yeniden seninle uyanýr.

Sessizce çaðýrýr, o eski sokaklar,
Kalbimde yankýlanýr, kayýp sabahlar.
Bir martý süzülür, gökyüzü mavi,
Sevgimiz taþýr hâlâ, gökyüzünde kuþlar kanatlarýnda.

Mehmet Aluç