Yüreğe Dokunurum Usulca

Korkma, sesim sertse de niyetim incitmek değil,
Benim derdim yarış değil, içimdeki yankıya varış.
Zaman seni eğmiş biraz, omzun düşmüş, gözün solmuş,
Ama ben kimseyi yormam, hele ki kalbiyle yürüyeni.
Deli derler, divane derler, ben de gülümserim,
Tatlı bir çılgınlık var içimde, bazen bal, bazen biberim.
İçimde bir aslan yatar, ama sesi ninnidir,
Ben doktor doktor gezerim, ben kalbi kırmam, severim.
Spor benim nefesim, terimle yazılır hikâyem,
Suya her daldığımda çocukluğum çıkar karşıma.
Bugün sabah yürüdüm, adımlarım toprağa şiir yazdı,
Ellerim taş gibi belki, ama kimseye kalkmaz, inan bana.
Bir söz düşer bazen içime, yankısı uzun sürer,
Ben susarım, çünkü bilirim: her kalp kendi yükünü çeker.
Kırmak kolay, onarmaksa sabırla örülen bir duvar,
Ben sabrın ustasıyım, kimseyi aceleye sürüklemem.
Yolum uzun, adım sağlam, gövdemde bir eski türkü,
Her vuruşumda sevda var, her terimde bir öykü.
Kavgam değil, barışım ağır, elimde değil sopa,
Benim yumruğum ekmek yoğurur, yüreğe dokunur usulca.
Mehmet Aluç
Not: Adaşım Mehmet Fikret’in “Benden Korkma Nuri Hoca” şiirini okuduktan sonra nazire yazdım.