Bir kelime...
"Gitme."
Ne kadar ağır, değil mi söylemek?
Yine, dudaklarım kıpırdamasın...
ama duy, sevgilim.
Lütfen...
Lütfen, gitme.
Sen geldin—ve ben anladım:
Ev, bir çatı ve dört duvar değilmiş.
Tenime sinmiş kokunmuş.
Sen gittin—ve ben anladım:
Yalnızlık, yanında kimsenin olmaması değilmiş.
Ruhuma dokunan kimsenin olmamasıymış.
Canım yanıyor, sevgilim—hem de çok.
Paramparçayım, perişanım.
Sensizlikteyim.
Anla artık, gözlerin olmadan yaşayamam ben.
Anladım artık:
bir bakışın için, bin ömür eskidim ben.
Nasıl çıkacak aklımdan gecelerimiz?
Nasıl durduracağım kalbimden dökülenleri?
İnan, inan sevgilim, bilemiyorum.
"Üzme beni." diyorsun.
Ben, seni üzmemek için içimdeki şeytanları yeniyorum,
ama ayrılığa yeniliyorum.
Her şeyimi al, sevgilim—
Tanrı'm.
Lütfen... lütfen ellerimi bırakma.
Kalbim yanıyor—gözlerin söndürmüyor.
Bu derdin tek devâsını da alıp götürdün benden.
Ne zormuş, severken ayrılmak.
Ne zormuş, sevdiğine bakmak.
Gözlerimi senden sakladığım her an için, bir damla döktüm.
Söyleyemediğim her his için, bir kelime yazdım.
Kelimelerim damlalara karışırken... yalnızca yutkunabildim.
Ben, sende kayboldum sevgilim.
Senin isminde, senin gözlerinde, senin şehrinde.
Şimdi ne yapsam, nereye gitsem...
ben, ben değilim.
Gecem günüme karıştı, her adımım... senin adına çıktı.
Aramızda aşılmaz yollar, aramızda yasaklar.
Nasıl kavuşacağız?
Kalemimden damlayanları görsen, kızarsın bana...
biliyorum.
Kızma, ne olur.
Öyle korkuyorum ki, öyle çaresizim ki.
Seni kaybetmekten.
Sana kavuşamamaktan.
Bir gece, düşler ülkesinde uyuyorum—
kollarındayım.
Bir gece, kabuslar tırmalıyor pencerelerimi—
sensizlikteyim.
Ne canım, ne benliğim kaldı benden geriye.
Sana sarıldığım an, kalbine bıraktım.
Ama tek bir kelimeyi bırakamadım kalbimden:
"Gitme."
Bir gece, cennetim geri döndüğünde... yeniden doğacağım.
O hayran olduğum ruhundan yeşereceğim.
Bir tek bu tutuyor beni ayakta.
Bir tek... senin gölgen.
Duvarlarda arıyorum, sokaklarda arıyorum.
Ama onu bile götürmüşsün bu şehirden.
Her şeyimi al—ama en azından karanlığını bırak benimle.
Öyle bir an gelecek ki, sevgilim.
Bulutlarının arkasına sakladığın ruhun doğacak geceye.
Ben... gölgeni tutacağım.
Sen, parıldayacaksın.
O an... kendinden bile sakladığın adam, yeniden beni bulduğunda, yanında olacağım.
Unutma, bir söz verdim ben.
Hem karanlığını taşıyacağım, hem de aydınlığını.
Nasıl uyandırdıysan beni bu uykudan, ben de seni uyandıracağım.
