Online Üye
Online Ziyaretçi
Dinle,
„Bir zamanlar,
biz varmıştık.“
Biz,
aynı kudretli planda,
farklı yollarda yürüdük.
Ben dalga,
sen parçacık.
Her bakışımızda,
varlığımız soldu,
mevcudiyetimiz ikiye ayrıldı.
Zaman,
Yaratan’ın parmak izidir,
O’nun sonsuz nefesidir.
Her dokunuşuyla,
bir olasılık soldu,
yeni bir olasılık doğdu.
Şimdi,
kuantumlar diyarında,
sen varsın
gülüyorsun hâlâ,
ama başka bir evrende,
ben
suskunum.
Ve hiçbir sonsuzlukta,
„biz“ artık yokuz.
Evrenin kutsal sesi sustuğunda,
ben hâlâ
senin frekansında titreşiyorum;
sonsuz bir yankı,
bitmeyen bir ölçüm.
Ve biliyorum:
Başka bir kuantumda
belki sen bana geri dönüyorsun,
ama ben
çoktan başka bir evrende,
sana veda ettim...elveda