Düşen Üç Elmanın Koçanı...



Çekinceli bir aksanı vardı gecenin, semaveri kaynayan taşkın şiirin efkarına bandığımız gün gibi: görünmezin de meali içli bir hazan güftesi şimdilerde kıştan çaldığımız sıcak meltemi ekledik yüreğe belki de yüreği olmayan rüzgar gibi kaskatı kesilen hicrandan firar eden zemheri gibi…

İlla ki acıyacaktı canımız en çok mezara olan özlemi yok saydığımız ve havsalası almayan mevsim gibi göğe kamp kuran bir kuşun soytarı sesinde saklıydı ömür.

 

 

Yıkık düşler penceresinde saklı o unutulmuş rüzgar…

Hani unutulmuşluğun güftesi iken

Zindanlardan taşan ömür ve nidalar

Solgun çehresi mevsimin

Oysaki kar yağmalıydı günbegün

İstila eden bulutlara dokunmalıydı kelam

Selamı yitik bir günde

Bölmekse ömrü hecelere

Şiirin perçemiydi şairde saklı mizaç

En aykırından hüzün

En endamlı ateşti yakan

Aşkın güfteleri illa ki geceyi yıldızlara taşıyan

Arsız bir sessizlik

Makamsız şarkıların beynamaz notalarına serilen

Hüzün öncesi bağdaş kuracaktık mademki cennete

Tok gözlü sevdalardan düşüp de yola

Düşmez kalkmaz Allah bir

En âcizinden bir kul

Köhne satırlarda hidayete eren

Nur yüzlü semanın endamlı siyahını

Yok sayıp yeniden doğmaksa ansızın

Yok sayılmak elbet en büyük veryansın

Bir heceden düşüp yola

Düştük mü hele aşkın gözünden

Tünediğimiz o mahrem tenhalık

Kimselere s/ezdirmeden sevmenin en müşfik hali

Elbet saklı tutulası dualarda

Ruhu dahi duymazken sevgilinin

Koyu gözlerine ansızın çöken hüzün gibi

Bir halede saklı

Halden anlamayan cihanın nesi doğru ki?

Göğe çalınan çelme

Çimdikleyip bulutları

Sığamazken yere göğe

Şairin tutkulu varlığı

Elbet hayatı yok sayan bir hecede

Ölümle içli dışlı devran

Kar yağan saçların

Dalgalı seyrinde

Aşk ve şair illa ki göze batan

Varmadan sona

Başını dahi unuttuk masalın

Düşen üç elmanın da koçanı

Masaldan firar eden bir sihir gibi

Gölgeli yolunda ruhun

Bata çıka yürüyen bir çığlık ki

Sessizce sevmenin ve ölmenin nesi mi güzel?

Göze gelmeden düşmeli de yakasından bulutların

Ve yok olmak şiir derledikçe

Var olmak şiirden kaçık elbet

En aykırından bir masal

Yazmadan var olmanın asla mümkün olmadığı.


( Düşen Üç Elmanın Koçanı... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 10/20/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu