Dünde Kalanlar
Sana gelmek için çektiğim zahmeti, bir başkası için çekmiş olsaydım; seni unutmak için harcadığım zamanı birini sevmeye ayırsaydım, şimdi her şey farklı olabilirdi. Benim için canını verecek kadar sevebilirdi beni. Ben seni seviyorum diye sen de beni sevmek zorunda değildin elbet. Ama yine de seninle iyi bir hatıram olsun isterdim.
Seni son gördüğüm anın üzerinden on seneden fazla bir zaman geçmiş. Seni görmek için ne kadar uzak yollardan gelmiştim. O kadar heyecanlıydım ki Şubat soğuğu altında terliyordum. Seni sorabilmek, senden bir haber alabilmek ümidiyle senin tanıdığın herkese selam verip güler yüz gösteriyordum. Gözlerim hep seni arıyordu. Sonra sen beni gördüğün için mi yoksa gün boyu yorulduğun için mi bilmem (yıllarca yorgun olduğun ihtimaline inanmak istedim hep), nasıl olduğunu bilmeden geçip otobüse binmiştin. Üzerinde siyah montun vardı. Oysa sen kırmızı mont giyerdin, siyah rengi sevmezdin. Zannım oydu ki benim geleceğimi haber alıp kendince matem tuttun. Sadece üç saniye uzaktan görebildim seni ve sonra sen gittin.
Aradan yıllar geçti. Bugünden sana baktım. Sen, sana ait olan her şey dünde kaldınız. Biz yok olduk.
Her şey dün gibi sanki
Dün tanımışım seni
Geçtiğin yol üzerinde dün beklemişim
Dün konuşmuşuz
Sana Mihriban olduğunu dün söylemişim
ve sen dün gitmiş gibisin.
Her şey dünde kalmış
Dün, her şeyi mazi kılmış.
Geçmiş bir zaman olmuş dün
Biz dünde kaldık
Dün bir varmışız
Bugün yok olduk.
(
Dünde Kalanlar başlıklı yazı
ferman tarafından
11/27/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
