Sen kendini daha çok özledin,

Herkesten , herşeyden farklıydı özlemin,

Hep bir veda halinde sevdin,

Oysa bir yaprak gibi düştü önüne kaderin...

 

Aşktan nefes alamadığın o yerde

Ölmemek için öldürdün beni kafanda,

Nasılda masumdu çaresizliğin,

İçin için titrerken bedenim

İçine kimse dokunamazdı senin...

 

Öylesine eksik ki gururum,

bütün yaralarını tek tek öper gibi

geçmişin ellerine yapışan o soğuk kadar yorgunum...

iki kapım var benim ölüm ve doğum...

 

çoğalarak değil hep eksilerek yaşadın,

aşk düşürdü seni ruhunun gurbetine,

eğer isteseydin seninle silerdim kendimi,

kalbine çağırdığın herkesi artık sokağa çıkarabilirsin,

ömründen düştün kendini...

 

yaşadıkların yüzünden acı çekmedin sen hiç,

yaşıyamadıkların yüzünden

sıcaklığı üşütürken hüzün

çaresiz aşkların içinde yaşlanıyor yüzün . . !

 
Halil ibrahim Uzuntaş
( Sen Ve Gerçek Sen başlıklı yazı Halil Uzunts tarafından 16.02.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu