zor günler hiç bitmemiþti elif bacý için. oðlunun askerde hastalanýþý, köydeki günlük sýkýntýlar, tarla bahçe iþlerien önemliside molla dayýnýn hastalýðý bütün bunlarý ve benzeri sýkýntýlarý birileri zor kelimesiyle ifade ediyordu hatta bazen dahada ileri gidiyorlardý elif bacý ise þükür diyordu derdede dermanada þükür.elif bacý için þükür kelimesi bir hayat tarzýydý o varlýðýda yokluðuda görmüþtü onlarý vereni çok iyi biliyordu.þimdilerde pozitif düþünce denilen fikri elif bacý yýllarca yaþayarak etrafýna örnek olmuþtu.beterin beteri varmýþ þükredelim derdi her sýkýntýda .üzünde hep bir tebessüm olurdu. kýzdýðýný, baðýrarak konuþtuðunu gören olmamýþtý.bazen aðlardý elif bacý aðlarken bile tebessüm olurdu yaþlýlýktan derin çizgiler oluþmuþ yanaklarýnda tomurcuk bir gülün üzerindeki yeðmur damlasýna benzerdi yanaklarý soranlarada yok be guzum yok bir þey öylesine iþte öylesine içim doluverdi derdi hiç dert yanmazdý.

 gülleri çok severdi elif bacýevinin bahçesinde çeþit çeþit güller vardý onlarýn yanýna oturur konuþur dertleþir her birine isim takardý kimisi ayþe kimisi mehmet hepsinin ayrý ayrý isimleri vardý ikindiden sonralarý etraf sakinleyince ilahiler söylerdi güller sümbüller diyerek efendimizde gülleri çok severmiþ derdi soranlara . gül hikayelerini çok dinlemiþti hocalardan ve molla dayýdan.çocuklar güllere zarar versede kýzmazdý elif bacý bakýn guzularýmhani siz oyun oynarken bazen düþüyorsunuzya düþtüðünüz zaman bir yeriniz acýyoya iþte bu güllerinde bir yerini kopardýðýnýz zaman onlarýnda bir yerleri acýr anladýnýzmý guzularým anladýnýzmý yavrularým derdi çocuklar mahcup bir þekilde özür dileyerek bir daha yapmazlardý yapmak isteyenleride ikaz ederlerdi.çocuklar giderken elif bacý her birisine caviz badem bir þeyler verirdi.

elif bacý köyün adeta gönül doktoruydu sýkýntýsý olan derdi olan ona gelir güler yüzle ayrýlýrdý herkesin derdine derman olmaya çalýþýr þükür edelim guzum geçer bunlarda diyerek teselli ederdi yapabileceði bir þey varsada yapardý kimseyi baþýndan savmazdý.köyün kýzlarý gelinleri elif bacýnýn ahbabýydý onlarla çok güzel anlaþýr onlara hep tavsiyelerde bulunurdu. dedikodu ,gýybet bilmez yapmak isteyenlerede fýrsat vermezdi.evinden misafiri eksik olmazdý hiç kimse gelmese karþý komþusu hemde emsali dul olan ayþe nineyi çaðýrýr yemeði beraber yerlerdi.sohbetlerinde misafirin üstünlüðünü anlatýr misafir on rýzýkla gelir birini yer dokuzunu hane sahibine býrakýr derdi.

molla dayýnýn hastalýðý bayaðý ilerledi þehire doktorada götürdüler ama yaþ zaten kemale ermiþti.cuma günüydü elif bacý sabah namazýný kýldý molla dayýya ihtiyacýnýn olup olmadýðýný sordu zor zar abdest aldýrmasýný söyledi elif bacý malla dayýya leðende abdest aldýrdý molla dayý ima ile sabah namazýný kýldý elif bacý kahvaltý hazýrlamak istedi eliyle iþaret etti dur ,býrak dedi kuran okumasýný istedi elif bacý kuran okumayý bilmezdi ama dinleye dinleye yasini tebarekeyi ezberlemiþti yanýbaþýna oturdu yasin okumaya baþlayacaktýki vaziyetin bozuk olduðunu anladý yan tarafta oturan oðlu mehmete seslendi  mehmet hanýmýyle beraber koþarak geldiler zaten hergün onlara uðramadan evine geçmezdi elif bacý yasin süresinin beþinci sayfasýna gelmiþtiki molla dayý gözlerini tatlý bir gülümsemeyle yumdu elif bacý hayatýda ölümüde veren yüce rabbim dedi üzüldü ama bunada þükür ateþte yanmakta var denizde boðulmakta var þükür yataðýnda rahmetli oldu dedi.cuma namazýnýn arkasýndan kalabalýk bir cemaat ile molla dayýyý ebedi mekanýna uðurladýlar mekaný cennet olsun.

                                                                  10.05.2011 balýkesir