Eylül Dediler Hüznüme
Eylül Dediler Hüznüme
Bu sabahta rüzgâra tarattım saçlarımı
Her zamanki gibi
Sararmış birer gülücük kondurdum gamzelerime
Hazan düşeli sol yanıma, bu hep böyle
Dilan! Eylül dediler hüznüme.
Gri yağmurlarda üşüyor bedenim
Pencerelerde yorgun, beklemekten gözlerim
Kapı arkasında sarılmak için bekleyen kollar benim
Dilan! Eylül dediler hasretime
Göçmen kuşlarda gidince
İyiden iyiye çöktü yalnızlık şehrime
Daha da acımasızlaştı kaldırımlar
Dilan! Eylül dediler sensizliğime.
Hazan bitse Dilan! Bahar gelse
Aralansa bulutlar
Ve geri dönse göçmen kuşlar
Mutluluk çalsa kapımı
Offf Dilan, Eylül dediler yalnızlığıma.
g.sarıoğlu
ikibinonun/dokuzuncuayının/yirmincigünü
(
Eylül Dediler Hüznüme başlıklı yazı
GüLBeYaZ tarafından
21.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
