Aslýna bakarsanýz yeniliði çok seven bir insan deðilim.Eskiyi,alýþýlmýþý severim.Elbetteki hep ayný yerlerde,ayný konumda kalmak,diðer yerleri görmemek ufkumuzu daraltýr.Ancak kýsa süreli seyehatlerde de bunu telafi edebiliriz.Yeni insanlarla ayný yerlerde de tanýþýlabilir.

          Girdiðim sýnav sonucu Ýzmir’e yerleþtim.Ýki haftadýr burada ikamet ediyorum ve nasipse beþ sene daha bu þehrin tozunu yutacaðým.

         Þehre ilk geldiðimde alýþageldiðim Balýkesir trafiðinden çok farklý yoðun bir trafikle karþýlaþtým.Gördüðüm manzara beni çok ürküttü.Sürekli çalan kornalar,sýkýþ tepiþ yürünen yollar…Ýlk söylediðim söz ‘bu þehir beni yutar’ oldu.Ýnsanlarla da çok çabuk kaynaþamadýðýmdan internet baðýmlýsý da oldum diyebilrim.Eski arkadaþlarýmý,þehrimi çok aradým.Birinci haftanýn ortasýnda Balýkesir’den arkadaþlarýmýn evine geçtim.Onlarý gördüðümde tanýdýk bir yüz olduðu için çocuk gibi sevindim.Evlerinde beþ gün kaldým ve bana Ýzmir’i gezdirdiler.Komiktir ki sabah gittiðim bir yere akþam gittiðimde hep afalladým.Anladým ki gecesi gündüzü çok farklý bir þehir…

          Yeni hayatýma yavaþ yavaþ alýþýyorum.Ancak bundan mutlu olduðum söylenemez.Arkadaþlarýmla olduðumda çok mutlu,yalnýzken de çok mutsuz oluyorum.Tam bir duygu karmaþasý.Sanýrým Balýkesir’de arkadaþ bakýmýndan hiç yalnýzlýk çekmememden kaynaklanýyor.

          Okuldaki arkadaþlarýmdan da kimseyle yakýn olamadým.En azýndan þimdilik.Ýnsanlarý tanýyana kadar çok sýcak davranmamak gerektiðini düþünüyorum.Ama onlara da alýþacaðým zamanla.Ne demiþler ‘ölümlere bile alýþýlýyor’.