“Şerif onu bize ver,

Görülecek hesabı var”

Hakk ve sevginin değil,

Gücün egemen olduğu

Yirminci asır anaforunda,

Bu tarz cümleler kurar yalnız kovboylar.

İhtirasına yenik düşen baba

Öz evladını redd-i miras eyler

Evlat mirasın tümüne konma histerisiyle

Babayı kör bir baltayla doğrar.

 

Paylaşımın kıtale uğradığı

Yirminci asır anaforunda

Aşk, Adalet, sevgi ve Özgürlük

Türünden ulvi kavramlar hunharca öldürüldü.

İnsaf ve merhamete ise intihar süsü verildi.

Seven ve sevilene oynayan maymun iştahlılar

Çürük kalpleri, anlık doyumları adına

Ne kadar gerçek seven varsa

Hepsini uçurumlara saldılar.

Yosun tutan yüreklerinin diliyle

Aşkı ve sevdayı

Aptalca çırpınışlar olarak andılar.

 

Hakkın değil gücün egemen olduğu

Yirminci asır anaforunda

Önce yeşili ve yeşillikleri vurdular

Kafaları mayhoş ormancılar

Odun taşımak için taşıdıkları iplerle

Artık birbirlerini asar oldular.

Dolunaylarda değil hilallerde kurtlaşanlar

Sihirli aynalarla kendilerini adam sandılar.

Oysa görüntüler esaslı bir adam görüntüsü değil

Marangozluk odun kalası

Onlara yarenlik eden kadınlarsa

Kadın değil kadınlığın sentetik bir kopyası

                                          19.06.2007/Diyarbakır

 

( Anafor başlıklı yazı Sedat DOĞAN tarafından 1.07.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.