ÝNCELDÝÐÝ YERDEN KOPSUN !

Ýnceldiði yerden kopar dediler ,sahi koptu mu kýrýldý mý anlamadým daha ...ya da ne bileyim býçak kesiði miydi yüreðimdeki sancý.Kendimi sorguladým,yaptýklarýmý ,yazdýklarýmý.
Bir yýðýn çýðlýk vardý sýðlýk içinde olsa bile söyleyemediklerimin gölgesinde.

Resimler flulaþmýþ kimi sarý benizli kimi kararmýþ...Bir tanesi var ki hala gülümsüyor acý acý...Dünün resmi,yakýnsak bakýþlarý.Evvelsi gün ve öteki ,diðerleri...el deðmemiþliðin küskünlüðü ile bir hikayenin hitam bulmamýþ anlaþýlmazlýðýyla can çekiþiyorlar musallada.

Ankaranýn sýcaklýðý var bilmem kaç yýlýn ötelenmiþ düþlerinde.''''Ben senin dündeki halinim diyen...''''Bir yýðýn dostlar geçit yapýyor o resmin aleladeliðinde...Önce þiirler aðlýyor musikinin körelen bakýþlarýnda sonra,sonrasý yok ki bir aðlayýþ bir sitem bakýþlarýnda o resmin.

Ýzmirle bir kez daha körfezleþiyor martýlarýn kirli bakýþlarý.Sevgiler üleþilmek ister dercesine karþý kýyýdan Elenlik MABUTSAL BAKIÞINI FIRLATIYOR ÖTEKÝNE.Oysa Akdenizin nazlýsýydý yüreðim portakal kokularýnda.Bir martýnýn çýðlýðýyla uyanýrken bu düþsel yanýlgýlardan,bir bardak demli çay diyorum dostluðun sýcaklýðý ve tavý.Gerçi ne martýlar eskisi gibi samimi ne de çaylar tanýyor dostluðun demini.

Yine kýrýlmýþ elimdeki kalem,yine buruþmuþ bilmem kaçýncýsýnda yazmaya niyetlendiðim kaðýtlar...Yazýnsal nekahat mi diyorum ya da ölümü mü bir ozanýn.Minareler suskun oysa selasý da duyulmadý ki...Yoksa,

Bir garibin vedasý mý sessizce gidiþler.Duyduðum sesler ,çýðlýklar netameli bir þarkýnýn ben yüzündeki anlamsýz notalarý mý yoksa...

Hülasa artýk sevmiyorum o özlü sözleri,aþikar olsun olanlar,olacaklar.Ölüm de gelecekse baðýr çaðýr gelsin.Bir gece ansýzýn habersizce yoklamasýn uykularýmý.Kopacaksa kopsun ,kýrýlacaksa kýrýlsýn inceldiði yerden...