Bazan insanýn üzerine gelirmiþ herþey ,malesef o zamanlarda bir kaçýþ ararmýþ insan...Ýþte þimdi ,þu an onu yaþýyorum ben.Dün akþam üzeriydi.Sýkýntýdan huzursuzdum,biraz açýlmak ,uzaklaþmak istedim ev ortamýndan,ancak eþim de benden beterdi anladýðým kadarýyla...Ýyisi mi kalk biraz köye gidelim hava deðiþimi yapalým demiþtim de beklermiþ eþim böyle bir deðiþimi de hazýrlandý köye çýktýk usul usul...Arabada da sýkýntým devam ediyordu.Biliyordum ki bu ryuh halinin sonunda bir olumsuzluk ya da kötü bir þeyler olurdu.Hissediyordum saatler öncesinden olacaklarý da ne olacaðýný kestiremiyordum...

Köydeydik þimdi,eþimin köyünde .Bir Ayvaz bir köroðlu kalmýþtý ihtiyarlar.Onca çocuk uçmuþ hayat gailesiyle herbiri bir yana savrulmuþtu adeta.Çok istemiþlerdi oysa hiç olmazsa çocuklardan biri yanlarýnda kalsýn ,yoldaþ olsunlar...Ama nafile evlenen köyden kaçmýþ,þehre atmýþtý kendini.Uðramaz da olmuþlar babalarýný týrtýklayamayacaklarýný anlayýnca.''''Velhasýl hayýrsýz çýktýlar .''2diyordu ihtiyar.Beni gelmeyen çocuklarýnýn yerine koyar ,severdi de...Ne de olsa evine uðrayan tek kýzýnýn eþiydim ve de uzaktan akrabalýk da vardý.Seçim dalgasýna kýzmýþtým biraz.Nefret ettiðim partiye oy vermiþlerdi kim kandýrdýysa...Bir aydýr da uðramýyordu bu kýzginlýkla.Biraz onu bahane ettim ,dahasý söyledim küskünlüðümün sebebini...

Yayladan ,bahçemden çilek toplamýþtýk hafta sonu taze taze yesinler diye onu götürmüþtük ihtiyarlara da afiyetle yediler.
Anne kýz konuþmak için bizden ayrýlmýþlardý evin bir köþesine.Ben de kayýnpederle þundan bundan konuþurken ...Eþim geldi suratý bir karýþ ,anlaþýlan kötü bir haber almýþtý...''''Okul müdür yardýmcýsý aradý,'''' dedi.Varan bir dedim ,anlamsýzca bakan eþime...Okuldan çaðýrýyorlar gitmemiz gerek demiþti de alelacele kalktýk evden...Ýhtiyarlar da þaþýrmýþtý gelmeden gitmemize...

Henüz köyden çýkarken telefonum çaldý,hayýrdýr dedim de pek hayýr deðildi.Arayan Adanad''ki küçük kardeþimdi.Mehmet abim burda þimdi,muayene oluyor ama...demiþti de gerisini duymamýþtým.Biliyordum gerisi beni bitirecekti...Hayýrdýr gardaþ ne iþi varmýþ orada dediðimde korktuðum cevap gelmiþti...Kansermiþ ,doktorun teþhisi...dedi.Arabayý çektim saða bir süre telefon elimde kalakaldým.Varan iki dedim þaþkýnlýkla yaptýðýmý telefon konuþmamý izleyen eþime...Anlamamýþtý kendi sýkýntýsýný yaþayan gül yüzlüm.
Anlattým ona bu ikinciyi de iyice yýkýldý o da...Ne yapsýn garibim kendi sýkýntýsýna mý üzülsün benim üzüntüme mi...

Yarýn bir baþka gün olacak dedim,dedim de ben de inanmýyorum artýk yarýnýn bir baþka gün olacaðýna...Hayýrlýsý,bakalým günler ne getirecek.