Yalnızlık ve ben geziyorum sokakları yalnızlıkla kokan kokusu ile

            Yüreğime kazılmış sanki yalnızlık ve ben ve sokaklar

        Aldığım her nefes sensiz ve yalnızlık içinde sensiz ve bensiz

     Bana deliler gibi sarılan ve kucağımda mutluluktan uçan sen ve ben

   İşte yalnızlığım ve ben uçurtma yaptım kuyruğunda yalnızlığım ve ben ve sen

       Özgürce uçan gökyüzünde mavi bulutlara takılmış kalan yalnızlığım ve sensizliğim

 

                 Kollarımda prangalar ve yalnızlığım yine benimle ve sensiz

                         Itır kokan çiçekler yalnız benim gibi ürkek ve yalnız

Sarı karanfil gibi sen ve yalnızlığım hayallerim hayal kırıklığı ürkek ve benim gibi yalnız

      Esen ılgıt rüzgârlarla gelen kokun ve saçından bir tel takılan gözlerime

Yoksun ve yalnızlığın umutsuzluğun oyuncak olmuş oynuyorum sokaklarda yalnız ve sensiz

                 Sığmıyorum sokaklara ve ben ve sen umutsuzluğum yalnızlığımın sancısı

 

                 Sana beyaz bulutlardan beyaz sevgi öpücükleri gönderdim

            Yağmur yağdığında altında ıslan ve öpücüğüm düşsün yanağına krizantem gibi

Sakla o öpücüğü ve güvercin kanadında gönder bana son bulsun bir an sensizliğin ve yalnızlığımın sancısı

                   Ve doğsun ve son bulsun bu sancı ile yalnızlığım ve sensizliğim

Belki de hep benimle idin belki de sinsi benliğimin içinde kaybolmuş olan ben seni görmekten biçare                         olan ben

        

           Yalnızlığımı ve sensizliğimi koydum buzdolabına hala kor ateşten lav

    Huzuru kırdım sahanda yumurtama ısıtıyorum sensizliğin kalbimi yakan ateşi ile

Yandı sahanda yumurtam ve içine kırdığım huzurum yüreğimi yakan mahzun ateşin ile

           Bekliyorum huzurun derin huzuru içinde, gelmesen de yalnızlığım ve beraberliğin içinde

                           Seni yaşıyorum huzurla ve mutluluğun maskesi altında

             Seni terk etmek ve unutmak için seni gömsem gönlümdeki mezara sığmazsın

        Hala kalbimin derinliklerinde seni seven arzularım ağlar ve doğar sancılarla

                 Ağlıyorum sessizce, sanma ki gözyaşlarım yer düşer kaybolur

                                  Avuçlarımda damla, damla gözyaşım ve içinde sen

                       Yüreğimin sessiz penceresinde derin ızdırap içinde bakan

             Ve seni tüm hücrelerimde hisseden ben ve yine yalnızlığımın kor ateşi ve ben

 

     Sen şimdi kim bilir hangi gönüllerin tenha ve küf kokan köşesinde bensiz ve çaresizsin

    Bilinmezlik kıskacında kıvranan ben seni sonsuzluk yalnızlığımda arayan ben, yoksun

Bir haber bir duyacağım sesin kim bilir seni bulsam ve kucaklasam bu yalnızlığımın kor ateşi ile seni sarsam

        Seni ve beni kurtarsam ve üstümüze yağan sensizlik bu kar son bulsa

                         

                           Arıyorum sokaklarda yalnızlığım ve ben

 Bana aşk diye gösterdiğin maskeli aşkın mıdır da ben onu senin kalbin sandım

                               Kalbim acılar içinde ve yoksun

                             Ve bu acılar benim için imtihan mı?

 Beni terk eden sen misin? Sevgimidir? Anlayamadım karasızlığın kör karanlığındayım

                          Ve susuyorum artık ey aşk sen konuş

 

 

 

( Yalnızlığım Ve Ben Ve Sen başlıklı yazı kul mehmet tarafından 3.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu