Ey, yabancý;

Hani tüm serzeniþin banaydý,

Tek suçlu benmiþim gibi.

Fütursuzca hayatýma giren,

Kim ya da ne varsa

Ve bir anda terk edip giden…

Kimdi, hadi söyle;

Yalan söylemeden,

Dalgalý denizlerde

Cesurca yüzen

Ve kendini korumak adýna,

Hiçbir maskeye bürünmeden.

Eþim benzerim yok benim,

Ne ben diðerlerine,

Ne de onlar bana benzemeyiz,

Bunu bilir, söylerim.

Bir gün bile yeltenmedim;

Ne yüzümde boya;

Yalan da söylemez dilim.

Garip dünyada,

Kendini bilmez kim varsa,

Adeta zincir olmuþ,

El ele vermiþ,

Halka halka.

Benim tek bildiðim,

Hak yolunda yürümek;

Olsam da bir baþýma.

Acý olsa da gerçekler,

Bana tüm öðretilenler;

Onur, þeref ve haysiyet,

Ahlakým ise,

Baþýmdaki tacým.

Varsýn yalnýz desinler,

Ya da bir mecnun,

Umurumda deðil,

Kendini bildikten sonra.

En azýndan

Vebalim yoktur,

Ne de acý çekerim,

Vicdaným rahat

Baþýmý yastýða her koyduðumda.

Gün de geçmez yýl da bilirim,

Sabrým engin,

Yolum ise çok uzun;

Ne kadar olsam da yorgun,

Adalet bulur elbet yerini,

Aydýnlýk günler çok yakýn.