Keþkelerimiz Olmamalý 

Deðerli Kýzým;

    Allah size aslan yüreði gibi bir yürek versin. Fare yüreði gibi korku içinde yaþayanlarý yanýnýzdan uzak tutsun. Hayatýnda kekelerin pek yeri olmasýn… Hayat seni gereðinden fazla yormasýn.

    Deðerli Kýzým;

    Baþarýsýzlýklar yoldaþýmýz olmuþsa bu bizim tecrübesizliðimize, daha piþmeye ve olgunlaþmaya ihtiyacýmýz olduðu içindir. Ayaðýmýzýn bir taþa veya bir engele takýlýp düþmemiz, daha dikkatli olmamýz içindir. Nasýl ki düþen düþtüðü yerde kalmýyor yeniden yürüyorsa, biz de düþmelerimizden ibret alýp, daha dikkatli bir þekilde ileriye doðru ilerlememiz gerekir. Hayatta en menfi durumu lehine çevirmesini bilenler, saðlam bir inancý, aþk ve þevki olanlardýr.

     Bilmeliyiz ki, doðru ve iyi kararlar tecrübelerden, tecrübeler ise kötü kararlardan gelir. Yine bilmeliyiz ki, baþarý beynin büyüklüðü ile deðil, düþüncenin büyüklüðü iledir. Düþünceler ruhumuzun yayýn istasyonlarý gibidir. Ayný zamanda düþünceler bulaþýcýdýr. Nasýl ki, hiçbir zaman “ben birinci olamam” diye düþünen birine, birincilik verilmez. Ýkincilik veya daha geriler böyle düþünenler içindir.

    Kendimize güveniyor ve kararýmýzda kararlýlýk var ise endiþeye asla yer olmaz. Baþarý ve zafer ileride bizi beklemektedir. Bilmeliyiz ki, kararlýlýk insanýn iradesini uyandýrýr ve uyanýk tutar. Hiçbir kimseyi gözümüzde ulaþýlmayacak kadar büyütmemeliyiz. Çünkü hiçbir kimse ulaþýlmayacak kadar büyük ve üstün yaratýlmadý. Baþkalarýný gözümüzde ulaþýlmayacak kadar büyütmek demek, kendimizi ondan aþaðý görmek anlamýna gelir.

       Biz ki, “Ýnþallah” diyerek erteleyenlerden deðil, “Bismillah” diyerek baþlayanlardan olalým. Alan deðil, veren olmak istemez misin? Ýçimizde ki uyuyan dev, bizim talimat vermemizi bekliyor. Devasa eserleri taþlar deðil, onlarý iþleyenlerin meydana getirdiðini unutmayalým…

      Deðerli Kýzým;

       Aydýnlanmak için karanlýktan þikâyet etmez bize asla yaraþmaz. Biz aydýnlanmak için bir mum veya lamba yakmasýný da biliriz. Bu cesaret, bu bilgi ve bu gayret bizde fazlasýyla vardýr. Duydun mu bilmem, “Eðerle meðeri evlendirmiþler de, keþke adýnda çocuklarý olmuþ…” derler. Gözlerimiz nemli, enerjimiz boþa gitmiþ, hüzünlü olarak “Ah… Keþke…” dememek için, hayata hakkýný vererek yaþayalým. Daima keþkesiz bir hayata “merhaba” diyelim…

       Geçmiþimizi evimiz gibi deðil, istifade edebileceðimiz bir kitap veya not defteri gibi kullanmaya bakalým. Bilmeliyiz ki, fýrsatlar hazýr olanlar için daima vardýr. Elbette herkes piþman olacaktýr. Neden en az piþman olanlardan biri de biz olmayalým?

       Hayat öyle bir þey ki yapýlmasý gerekeni, gereken yerde yapmaz isek, sonunda dudaklarýmýzdan önce derin bir “Ah...” sonra da “Keþke” si gelir. Onun için seçeceðimiz iyi bir dost, kendimize verebileceðimiz en büyük bir armaðanýmýz olacaktýr.

       Unutmamalýyýz ki, her insan çevresinin ürünüdür. Düþünme biçiminden, kültürel izlere, insani tavýr ve yaþayýþlarý, tutum ve davranýþlarýnda yaþadýðý coðrafyanýn ve iklimin etkisi vardýr. Sence de kýlavuzu horoz olanýn, nerede sabahladýðýný araþtýrmaya gerek var mý?

       Büyüðün büyüsüne kapýlan, küçüðü gördüðü olur mu? Sen de bilirsin ki, hayatta küçük þey yoktur. Her büyük yapýyý meydana getiren küçük tuðla veya taþlardýr. Her çok veya büyük de, küçüklerden müteþekkildir. Küçük þeylerin büyüklerin tohumu olduðunu veya baþlama yeri olduðunu unutmamalýyýz deðil mi?

Kocaman bir ceviz aðacý veya koca bir çýnar aðacý küçücük bir tohumdan doðmuþlardýr. Küçük baþlangýçlar olmadan büyük sonuçlar olur mu?    Trafik kazalarýnýn nedeni bir anlýk ihmal, bir orman kül eden en ufak bir kývýlcým deðil midir?

Ýnsan deneyimle bilir ki, gelecek olaylarýn gölgesi bu günlere önceden düþer. Küçük baþarýlar, büyük baþarýlarýn ilk adýmlarýdýr. Hayatta küçük diye þey yoktur. Tüm büyük þeyler, küçük þeyler üzerinden temellenmiþtir. Ýnsan binasý da bir damla suyla baþlayarak, hücre tuðlalarýný örerek büyümüþtür.  Küçük þeyler bize yanlýþlarýmýzý düzletme fýrsatlarý verir.

Deðerli Kýzým;

Elimizdeki gücü kaybetmemek için, hayatýn akýntýsý istediðimiz yöndeyken onu yakalayalým. Ýç çekmemek için elimizdeki güzelliðin, sýhhatin ve zamanýn deðer ve kýymetini bilelim. Kaçan fýrsata, bastýrýlan duyguya, boþa harcanmýþ hayata ve boþ yeregeçen yýllara, geciken itiraflara meydan vermeyelim. Ne derler, “Þimdiki aklým olsaydý…” ifadelerine hayatýmýzda yer vermeyelim. Son kullanma tarihi geçmiþ bir yýðýn piþmanlýklarýmýz olmasýn…

“Keþke yirmi yýl geriye dönebilseydim, keþke onu hiç tanýmasaydým, keþke bu kadar çok sevmeseydim, keþke aklým yerinde olsaydý, keþke ders çalýþsaydým, keþke “keþke” kelimesini anlamlý hatalar yapmasaydým…” demek istemiyorsak, anýn, günün ve zamanýn deðerini bilip ona hakkýný verelim.

Asla unutmamalýyýz ki, “keþke ne derler”e kurban verilmiþ, son kullanma tarihi geçmiþ bir yýðýn piþmanlýklarýnýn diðer adýdýr. Tek baþýna kalmýþ piþmanlýklarýn sýðýnabileceði bir evi bile yoktur. Keþke ile ne yaptýðýmýz hatalar geri düzelir, ne de kýrýlan ve yitirilen umutlarýmýz geri gelir?  Hayat ise; acaba, keþke ve eðlencelerle kaybedilmeyecek kadar çok kýsadýr.

Hiçbir þey gelecekte deðil, þimdi de gerçekleþir. Kaybedilmiþ geçmiþ geri gelmeyeceði gibi, gelecekte elimize geçmeyebilir. Yani gün, bu gündür. An, bu andýr. Yer þu an bulunduðumuz yerdir.  Yaþam bizim yaþamýmýzdýr. Ne geçmiþe saplanýp patinaj yapalým, ne de gelecek hayalleri kurarak þimdiyi heba edip harcamayalým.

Harekete geçip, her aný dolu dolu kullanalým. Günü yakalayalým. Unutmamalýyýz ki, yarýn ömrümüzden geride kalan bir gün olacaktýr… Hemen þimdi…  Deðilse ne zaman? Gelecek yaklaþmakta olan þimdilerden baþka bir þey deðildir. Her anýný deðerlendiren, dolu dolu yaþayan, anýný feth eder ve yarýnlarýnýn fatihi olur.

Deðerli Kýzým;

Gününü geçmiþte ve gelecekte harcayanlar elbette zarar ve ziyan üzeredirler. Ne geçmiþle bu kadar baðýn olsun, ne de tüm zamanlarýný gelecek hayaller peþinde geçirenlerden olma… Ben az diyeyim sen çok anla… Ýleride bir gün “keþke” demek istemiyorsan eþini, iþini ve arkadaþlarýný en iyilerden seç… Düþünmek ruhun kendi kendisiyle konuþmasýdýr. Ona göre düþün ve ona göre hareket et…

Bilmelisin ki, dili tatlý olanýn arkadaþý çok olur. Emin dost ise emanetle belli olur. Çocuðuna küçük þeylerden zevk almasýný öðreten, ona büyük bir servet býrakmýþ olur. Anlamalýsýn ki, boþ zaman yoktur, boþa geçen zaman vardýr.

Deðerli Kýzým;

En deðerli aksesuarýn yüzündeki tebessümün olsun. Güzellikler ve iyilikler yardýmcýn, doðruluk dostun olsun. Bitmez gibi bildiðimiz her þey biter. Yutkunarak yaþamak istemiyorsak, yudumlayarak yaþayalým… Galiba, huyun efendisi susmaktýr. Allah yar ve yardýmcýn olsun…

Bir adam/yani baban…

Ant-180314