Hazansa mevsimlerden
kesişir yolumuz büyük bir iştikakla
Bazen hüzünle bazen
yadsımaz bir tahakküm altında
İken ve kerametidir
hissedilen
Ki yol uzun ve
meşakkatli
Kılı kırk yararken
sığıntı bir yalnızlıkla.
Yol da yol olsa hani
Her anı efkâr dolu.
Yitişler nasibini alır
her defasında
İnce ince dokurken aşkı
el yordamıyla.
Ve o terk edişler
nakşeder derinden
Bazen sevdanın bazen
yerginin niyazında.
Saklıdır umut en
derinde
Sıcaktır kelimeler
yakalar ve sarıp sarmalar
Nükseder defalarca
Kehanetidir insanoğlunun
o yargılar
Ve onca nazire.
Bazen bir esinti yalar
yutar
Bazen bulutların nemi akar
ağır ağır.
Mevsimlerden hazan
İçinde kalır o ukde
Çıkarken onca serzeniş
ayyuka.
Bazen damla damla
Bazen oluk oluk
Karışır yaşlar hüzünlü
yağmura
Kıdemli bir yolculuktur
bizimkisi
Uzanırken dünden
yarına.
Medet ummak bu olsa
gerek
Yolun düşmüşken o sert
poyraza.
Esintisi odaklı mevsime
İster istemez düştüğün
o büyük yenilgi.
Ve depreşir karanlık
gecenin kör bir vakti
Sayısız insan bitimsiz
sevginin emsali.
Tadı bir başka her yeni
günün
Hüzne delalet olsa da
Sarıp sarmalar hazan
mevsimi.
Yazın ertesi
Kışın öncesi
Yağmurdur rahmetin
tecellisi.
Bir an ve tek bir
dokunuş
Ne yalan ne riya
Özdür saklı olan.