Baksana
arkanda seninle gelene
Tokat
vurmak ister ensene
Nefis
şeytandır onu bilsene
Haydi,
kaç gel imana gelsene
Birazda
yap hasene
Adımlarına
az dikkat etsene
İman
ile dolsun kafan içi
Yoksa
boş gider kafan içi
Deme
namaz değil genç işi
Rahman
ecel ile çekerse fişi
Anlarsın
o zaman gerçek işi
Tövbe
Rahmanın kuluna ihsanıdır
Rahman
ile olanın yaşadığı bahardır
İman
eden kul olan insandır
Ölüm
gelince geriye ne kalandır
İyilik
ve Salih amel ile kul mezarda yatandır
Allah
ile olana ölüm hayat kolay olur
Allah
ile olmayan ölüm hayat zor gelir
Kul
her ne yaparsa kendine yapar bilir
Rahman
ecel ile fişi çekince yaptığı ile gider
Rahman
ile olmayan mezarda ne eder
Secde
ile Rahmana boyun eğmezsin
Allah
azap verir bilmez, zulüm edersin görmezsin
Gece
gündüz nefis şeytan ile olur gülersin
Fakir
gözü yaşlı görünce kaçar fayda vermezsin
Kaçınca
kurtuldum sanırsın
Şeytan
koşturur köleliği kurtuluş sanırsın yanılırsın
Nefsinle
zulüm edersin dersin ne hoş
Mezara
girersin için boş yanarsın hoş hoş
Az
ne olur merhametle iman ile koş
Gönüllere
dokun sende gül sende coş
Sanma
insan bu dünyaya geldi başıboş
Kul
Mehmet’im nefsinle kalma sarhoş
Nefis
ile yapılan işler boş
İman
merhametle olursan çok hoş
İyilik
Salih amelden gerisi boş
İman
ile mümin en güzel olur ne hoş
Mehmet
Aluç (Kul Mehmet)