Bu gece özeldi. Her þey muhteþem olmalýydý. Evliliðimizin on beþinci yýlýný kutlayacaktýk. Evde Mustafa’mla baþ baþa kalmak, yýllar yýlý beni o kadar mutlu etmiþti ki; ayda yýlda bir özel davetler haricinde ya da pikniklerimizin haricinde dýþarýda yemek yemeyi çok fazla tercih etmiyordum. Dýþarýda hareketlerimiz kýsýtlanýyordu; bu da beni mutlu etmiyordu.
 
Evde öyle mi ya? Mustafa’ma dokunup kaçmak, bakýþlarýmla konuþmak, susarak çýðlýklarda buluþmak… Evde baþkaydý durum iþte.
 
Siyah bir elbise diktirmiþtim. Vücudumu tamamen sararak aþaðýya iniyordu. Sað bacaðýmýn topuðundan baþlayan uzun bir yýrtmaçla þýklýða zarafet katýyordu. Eldivenlerim de vardý. Kýyafetimin aksesuarlarý bitmiyordu bununla. Saçýma baðladýðým, elbisemin kumaþýndan kumaþ duvak gibi, açýk olan sýrtýmdan uzanarak, belimle ben hareket ettikçe buluþuyordu.
 
Siyah topuklu ayakkabýlarým, þarap kýrmýzýsý dudaklarýmla hazýrdým geceye. Masamýzý da çok güzel düzenlemiþtim. Murat’ým okulda olduðu için, servisimiz Mustafa’m ile bana özel düzenlenmiþti. Hiçbir eksiðimiz yoktu. Her þey muhteþem görünüyordu; ben de dâhil…
 
On beþ yýlý geride býrakmýþ olmamýza raðmen, Mustafa’mýn her kapýyý çalýþýnda ayný heyecaný yaþýyordum. Onun varlýðýyla ayný oda içinde olmak en büyük mutluluðumdu.
 
Zil çalmýþtý nihayet. Mustafa’m güzel gülüþü ile bana bakarken, yýllardýr ayný hareketleri yapýyor olmaktan, ezberlemiþtik ikimizde bir adým sonrasý hangi hareketimize sýra geldiðini. Elinden çektim içeri; kapýyý itti ayaðýyla. “Çok ama çok güzel olmuþsun çiçeðim” dedi. Ceketini çýkartýp portmantoya astým. Her akþam olduðu gibi, yüreðimin bana emrettiði ihtirasýmýn zirvesinde arzu ile öpmeyi ihmal etmedim. O da beklerdi kýmýldamadan öpüþüme cevap vereceði anýn bir an önce gelmesini. Kulaðýna eðildim sonra:
 
-Gece uzun olacak hazýr mýsýn?
 
Elleriyle baþýmý avuçlarýnýn arasýna alarak, gözlerimin ta içine önce sessiz, sonra da kulaðýma eðilerek kýsýk sesiyle:
 
-Senin gibi güzelliðin karþýsýnda ne zaman hazýr olmadým ki?
 
Odaya gidip hazýrlandý Mustafa’m. Çok özen gösterir, saygý duyardý bu özel günlerimizde. Kendi kýyafetini seçer, giyer, parfümünü yeniler, gelirdi. Þu an gördüðüm yakýþýklý adamdý iþte caným erkeðim Mustafa’m.
 
Masada yerlerimizi alýp kadehlerimizi doldurduk ve geceye ilk açýlýþ konuþmasýný Mustafa’m yapýyordu. Ayaða kalktý ve gözlerime bakarak:
 
-Sen, hayatýmýn en önemli yerinde bana hiç yük olmayýp, mutluluk yayan kadýn; seninle ayný mahallede doðduðuma ve seni sevdiðime bir kez daha þükrediyorum. Seninle geçen yýllarýmda bir kere bile kýrýlmadým. Beni hiç üzmedin. Her zaman sevgi ile baktýn, sevgi ile dokundun. Her duyguyu yoðun yaþattýn, beni doruklara taþýdýn. Seninle her aný yaþamayý sevdim. Teþekkür ederim; bana verdiðin erkek evlat için, hayatýma kattýðýn mutluluk için, her þey için… 
 
Sarýlmak için yanýna gittim. Gözlerim dolu dolu olmuþtu. Bir süre kollarýnda kalakaldým. O da salmak istememiþti. Sonra kafamý az geri çekerek yüzüne baktým. 
 
-Sen bana aþký öðreten adam, aramýzdaki beþ yaþ farký hissettirmediðin gibi; olgunluðun, efendiliðin ve vefa ile çizdiðin evlilik yolumuzda beni her zaman mutlu ettin. Senin yanýnda hep güvende ve sevildiðimi hissettim. Beni hiç kýrmadýn ve üzmedin. Seni seviyorum Mustafa’m.
 
Slov müzikler gecemize eþlik ediyordu. Mustafa’m kalktý sandalyesinden ve yanýma geldi; elini uzatarak:
 
-Siyah elbisen ve kýrmýzý rujunla gecemde bir yýldýz gibi yanýyorsun. Senden gözümü alamýyorum. Benimle dans eder misin? Sana daha yakýn olup, ben de parlamak istiyorum.
 
Hemen sað ayaðýmý arkaya getirip hafif eðildim.
 
-Þeref duyarým sizinle dans etmekten… 
 
Durmak bilmeyen dansýmýz baþlamýþtý.
 
Sehpanýn altýndan bir kutudan, baþýma takmak üzere bir toka çýkarttý. Üzeri melek figürleriyle dolu, pýrýl parlýyordu. Her yaný büyüleyiciydi. Saçlarýma tutturdu tokayý ve yine de sönük kaldý diyerek yanaðýma bir öpücük kondurdu. Çocuk yanlarým ýslýk çalýyordu onun kollarýnda.
 
Þýk bir takým elbise almýþtým Mustafa’ma. “Bir dakika” diyerek kendisinden izin istedim ve hediyesini uzattým ve üzerinde nasýl duracaðýný merak ettiðimi, giymesini istediðimi söyledim. Az sonra karþýmdaydý Mustafa’m. Takým elbiseyi spor seçmiþtim. Çok yakýþmýþtý kendisine ve üzerine tam olmuþtu.
 
Çocuklar gibi mutluydu. Onun mutluluðunda eteklerim zil çalar, dans ederdim ve yine öyle yapacaktým. Bu elbisemin hakkýný vermeliydim. Mustafa’ma bir þov hazýrlamýþtým. Bunu sunmaya hazýrdým. Müziði deðiþtirip uygun dans müziðini seçmiþ, ortadaki eþyalarý diplere iterek kendime dans pistimi hazýrlamýþtým. Ritim ve uyum ile dans ederdim. Eðitimini de almýþtým. Ayrýca öyle laf olsun diye deðildi; adam akýllý bir dans þöleniydi. Duyguyu aktaran, içini söküp kavuran ya da coþkularla yerinden fýrlatan… Ki öyle de oldu. Mustafa’m tuttu elimi, beni kendine çekerken son bakýþtý attýðým onu deliye çeviren.