Neresindeyim hayatın,
Hangi yıl hangi gün?
Ucundan tutup sıkı sıkı
Kan revan içerisinde
Son belleyip
Yine de izini sürdüğüm…
Kim bilir kaçıncı sayfa
karaladığım,
Kim bilir kaçıncı
söylence karalandığım…
Hangi edim kim bilir,
Tarafınca
yaftalandığım.
Ekledim kalanları son
bir gayretle,
Eksilen ne ise
Sakladım bir köşede.
Oyunbozan kaderin
savurduğu son darbede
Soluklandım elden
geldiğince.
Bölüşmekti düşen
payıma,
Yetinmek lakin
yetememek.
Kimsesizlik idi en can
yakan
Yine de renk vermedi
hiçbir yalan.
Döşedikçe zemini
mısralarla
Umut ektiğim her bir
söylence
Şu sefil faninin
nazarında.
Umup kalmak himayesinde
iken Tanrı’nın,
Yol bilip iz sürmek
belki de
Mutlandıran çığlığı
kadar bariz
Niyazında içimdeki
saklı çocuğun.
Ama iyi ama kötü
Yeri geldi mi avaz avaz
Ha bir eksik ha bir
fazla
Eksilttiğim üzünçler
Keşke bir köşede saklı
kalsa.
Gün gelip de isyana bir
serzeniş
An gelip dirayeti engin
bir keşiş
Yeri geldi mi umut
bellediğim uçuk pembe bir düş.
Ne sefil ne bedbin
Gizil bir kıvanç saklı
biteviye
Yeni günü nimet
bellediğim.