Ilýman memleketlerin uzak yakalarýnda

Eremediðim yüreðinin son kýtasýnda saklý

O hezeyan o kayýp sarkaç:

Devindikçe nükseden bir kýmýltý

Gölge ettikçe evren

Ýçinde kaybolduðum hülasa bir yanýlgý.

Gönül dilimdeki o kekremsi tat,

Kabul buyurduðun nasýl bir inat:

Anlamsýz mecralarda kaybolmaksa

Yetememek zaman zaman sol yanýma

Vakur çýrpýnýþlarýn mecali anlýk bir edimle

Mademki denk gelmiþ kýrýlgan mizacýma

Sanýr mýsýn ki uzaðýndayým aþkýn

Sandýn mý doðru söyle,

Varlýðýmýn atlasýnda saklandýðým o kýrýk sarnýcý.

Bir elem bir neþe,

Kâh bir seyir kâh bir bilmece,

Soluk bir gülün ölgün yapraðýnda

Sakladýðým yürek sesinin duyulmaz niyazýnda.

Bir ikilem tümden gelen

Belki de bir hezeyan ara ara nükseden:

Kýrýk bir notayým adeta

Bilmediðin o kayýp þarkýda.

Hüzne meyletmiþim bir kez

Þafak sökerken gönlün çektiði son rest.

Ahkâm kesemem sanma ki söylediðim yalan,

Gölge mi ettim de dilediðin bir ihsan,

Ne umdum ne buldum ey vefasýz,

Sorup sormadan verdiðin hüküm

Sanma ki bedelsiz.

Bir zerreyim bir bulut,

Bir gölgeyim nazarýnda yine de saklý en derinde

Dünden yarýna sayýsýz umut.

Bir evrim belki bir naz,

Yürek teline deðdikçe mýzrap

Dilimde bin bir sitem onca naz.

Mihrap bellediðim ömrün kalan yarýsý,

Verdiðim sessiz kayýplarýn son rotasý:

Pervane misali dönendiðim yürek yarasý:

Bil mukabele, desen de ersek aþka,

Gönül bu, aldýrma desem bile;

Sen, sen ol sakýn kanma.