Kana kana içtiðim gözyaþý doymakla mükellef kýldýðým aciz yetilerim körelmeye yüz tutmuþ iken her yenilgi sonrasý.

Uyumadýðým bir gecenin ertesinde uyanmadan baþlarken yeni güne aslýnda deðiþen hiçbir þey olmadýðýna kani olmak o kadar yabancýsý olmadýðým bir andan ibaret. Þaþýrmamaya çalýþsam da þaþa kaldýðým sayýsýz olgu. Ne yazýk ki her daim kendime yüklenirken ve kýyarken canýma.

Zor olmasa gerek ölümün çaðrýsýna yanýt vermek. Kerelerce ölmüþ iken son bir kez daha kabullenmek kara meleðin çaðrýsýný o kadar da esefle kýnayacaðým bir edim olmadýðýna artýk hem fikirim.

Günler karmaþýk, kaotik ve sýrnaþýk edilgen bir varlýðýn izdüþümü tüm olup biten. Somut olmasa da elimdeki deliller sadece ben vakýf olsam da en acýtan da zaten bu, demek nasýl nasýl yorucu.

Sevmek… Ne sakil bir duygu muzdarip olduðum/uz. Sebepsizce sevmek belki de en yoran. Ne var ki bunda, derdim önceleri. Ya þimdi? Korkmak mý sevmek mi tereddüt etmeden. Evet, sevmek her þeye raðmen katýk yaparken kaygýyý.

Ne var ki bunda deðil mi? Varsýn hüzün çaðýrsýn adýmý/zý varsýn ortak olsun keder hele ki koþullanmýþken bir kez.

Kurallarýn baðdaþ kurduðu tüketilmiþliklerin çeperinde biriken anlamsýz ve vasýfsýz bir tortu: Gömülü aþklar, çarpýk zihniyetler, asýlsýz yoksunluklar kalabalýk yalnýzlýðýna sýðýnmýþ insan ýrkýnýn bitimsiz örnekleri.

Haiz olduðumuzla yetinmeyip daha çoðuna ulaþmak adýna ulaþýlmazlýðýmýzý göz ardý edip ardýna kadar açýk tehlike yüklü karanlýk mýzrabýný aþk bilip de söylemekten imtina ettiðimiz.

Cibilliyetsiz gölgeler üç beþ rötuþla insan kýlýðýna girmiþ. Ýnsan kimlikleri birbirlerine kondurduklarý sýfatlar ile mütemadiyen üstünlük saðlama gayreti içerisinde.

Elimde boþ bir kova ama bir o kadar keskin bir koku ne idüðü belirsiz ve koyultulmuþ izbelerinde sakladýklarý tüm gerçekleri ört bas etme gayreti içerisinde yola koyulmuþlar. Bana düþen kudretini yok saysam da þeytanýn münafýk istilasýndan çok uzaklara kaçmak.

Sýrat köprüsü belli ki dayanamamýþ onca aðýrlýða ve çökmüþ en derine. Günahý ile sevabý ile top yekûn yokluða namzet çömez düþlerde varlýklarýný kurban eden isyankâr bir güruh.

Sýra sýra söz öbekleri, karýþýk mizaçlar kimin ne olduðunun asla belli olmadýðý hatta önem dahi arz etmediði.

Kýyamet koptu kopalý silik ne varsa hepten karýþmýþ yokluða.

Biraz sýradan ama sýra dýþýlýðý hürmet bilen derin bir yakarýþla hicap edilesi ne varsa sümen altý etmiþ efkârý uzaklardan buraya kadar uzanan.

Mesnetsiz ithamlarla birbirini zan altýnda býrakanlar.

Mücbir sebeplerle uzaðýndayým. Anlamsýz sorularla gündemde çoðu insan. Teselli aramak için çok geç zaman.

Muðlâk yetileri ile devinse de kötülük artýk çok geç hidayete ermesi için.

Adýmlarýmý sýklaþtýrdýkça sýyrýlýyorum aralarýndan. Ne sýcak ne de soðuk içinde bulunduðum boyut. Ne zaman ne de mekân somut üstüne üstük o izafi hatta yeknesak varlýðý ölümün pek de korkutucu deðil/miþ.

Ki kerelerce basamak atlamýþ bir varlýk iken onca gel-git rencide edip de girdiðim çýkmazda ne ki ölüm…

Algýlarým artýk yakmýyor canýmý.

Gizemi belki de tüm bilinmezliði ile karþýmda dikilirken sonsuzluk. Yaþarken duyumsadýðým ne varsa geride kalmýþ. Hislerimin uyuþukluðu belki de yönümü kýbleye ayarlayýp kaçarken peþimdeki belirsizlikten.

Adlar da yok insanlara eþlik eden yüzler de gizli. Gizil bir tedirginlik olsa da peyda olan hiç mi hiç korkmuyorum. Kural tanýmaz bir dünyadan mademki buraya düþtü yolum belli ki zaman iyi kurgulanmýþ.

Son hatýrladýðým ne ise tüm zorlamama raðmen net hiçbir görüntü yok zihnimde. Sanýrým bir boþluktu en son çýðlýklarýmýn duyulduðu ama sadece Tanrý tarafýndan. Seneler süren sessizliðime karýþmýþ olsa da hýçkýrýklarým eþlik eden kimse yoktu belki bu yüzden bu denli unutkaným ne varsa geçmiþi ve acýyý hatýrlamaktan imtina ettiðim.

Körelmiþ yetileri belli ki þeytanýn ve müritlerinin. Görmek istemediðim kim varsa zaten biçilmiþ kaftan içinde bulunduðum mekân.

Çocuklarýn sesleri eþlik ederken o kof yalnýzlýðýma vücuduma yayýlan bir sýcaklýk ile daha da geliyorum kendime.

Yalnýzlýk ne bir kaygý ne bir yergi ne de bir hata bilakis vazgeçemediðimiz ne varsa yine o ýssýzlýkta þekillenirken ruh ve beden.

Bir külfet kimine göre hatta bir ayýp belki yokluk belki de var oluþun tamamlandýðý bir rüya kimselerin eþlik etmediði.

Yalnýzlýk en yakýn ama en uzak eriþilmezliðim/iz.

Sýra dýþý kaygý ve korkular ve sýradan bir hayat mý tek gerçek yoksa bir yalan mý yüzlerdeki o neþe.

Kim ne derse desin yalnýzlýk da bir yörünge bizler yola sokamazken pek çok þeyi ve kendi içimizde yaþarken maneviyatý. Anlaþýlmasak da yerden yere vurulsak da yalnýzlýk tek kiþilik bir rüya hayallerin bitmediði.

Anlamsýzlýðýn tek tahayyül edildiði kýrýlgan bir gün dönümünde nasiplenmiþken yeni günden.

Kimliðin sýra dýþý tüm tahakkümü belki de muzaffer bir eda ile gözümüz yolda beklerken. Bir düþün gelip geleceði son nokta bir yanda elimizde bir cetvel milim milim hesaplarken ve yordarken kaderi. Ýzafi bir dokunuþ, ahenksiz bir duygu hatta neye tekabül ettiðini bilmediðimiz bir dönence.

Kâfir düþlerin, anlamsýz söylemlerin ve devrik sýra dýþýlýðý yine kiþiye özel.

Tüketilmiþlik sendromu altýnda yaþanan mutsuzluk mu kaçak göçek yaþadýðýmýz zafiyetlerimiz mi baltaya sap olamamýþ bir kýrýklýk belki de.

Kimliklere yüklenmiþ sýfatlarýn mizacýnda saklý ne çok nitelik ama niceliði tercih eden bilfiil iþlediðiniz suçlar mý bu denli özgüven yüklü melodram yüklü hayatlarýnýzýn her safhasýnda birbirinize suç atarken.

Hadi yýðýn tüm imgeleri metin yüklü tekil hayatlarýnýza ve adlandýrýn bilin ki anlamlandýramadýðýnýz o yoksunluk bir þekilde tetikte siz çoktan hedef tahtasý olmuþken. Gýyabýnda kesilen cezaya da razý gelmek ise kaçýnýlmaz sonu bu hiddet yüklü hayatlarý bir bir sorgularken Tanrý.

Vakýf olduklarýmýz bir yanda bitimsiz isteklerimiz vazgeçilmezimiz.

Daha da fazlasý ve en görkemlisi belki de þatafatlý hayatlar özlemini duyduðumuz. Elimizdekinin bizde yarattýðý doyumsuzluk ise açlýðýmýzýn sonlanmayacaðýna dair basit bir öngörü.

Bir elimiz yaðda bir elimiz balda olsa bile yeri gelecek yetmeyecek hükümlü hayatlar soldukça ve devindikçe ruhsal çýkmazýmýz. Anlýk bir çýkarým mý ömürlük bir süreç mi mutluluða talip olup yetinmeyi bilmemek…

Kurallara tabi hayatlarýmýz her ne kadar çeliþkiyi yansýtsa da tüm uyumsuzluk yeri geldi mi en yakýnýmýzdaki yeri geldi mi o içsel sýzý anlamsýzlýðý yüklenmiþken ve illa ki bir anlam yükleme telaþýyla düzeni sorgulamak. Ve toz konduramazken bireysel anlamsýzlýðýmýza.

Nedir anlam nedir aþk nedir zafiyet nedir insan olmanýn birincil kaidesi?

Ulaþýlmazlýðýn ulaþýr kýldýðý o imkânsýzlýk ile külliyen yalan zikredilen tüm itiraflar. Ýnkârý hak bilen, ithamý yol bilen ve sevgiden nasiplenmemiþ insan soyu kýyým kýyým kýyarken her fani nasýl ki umarsýz ölüm öncesi tutuþan paçalarý ile zan altýnda býraktýklarý tüm mazlumlarýn ettiði beddualarla köþe bucak kaçacak delik aramakta iken.

Mesafe de fazlasýyla göreceli hissedilenler de hepten eksiltili sayýsýz yarým cümle bir adým uzaðýnda iken ölüm kaygýmýzýn.

Ölümsüz ise ruh neden yaþýyoruz ki?

Zarif dokunuþu evrenin ve asaletin eksik býrakmadýðý yakarýþ kadar yine en derine sýzan.

Kýsaca vakýf olduðum/uz her ne ise ve hangi yürekte konaklýyorsam en az barýndýrdýðým güzellikleri ahenkle tokuþtururken sevgi ile.

Bir sarsýntý an itibariyle vücudumu /zu esir alan.

Bir ikilem belki de çözemezken ya da çözüm bellediðim/iz bir kaçýþ hatta bir var oluþ yokluðun peþi sýra.

Yaþamamýþ bir insan nasýl ölebilir ki?

Mademki ölüyüm neden hala acýyor caným?

Bir film karesi kadar net oysa yürekten geçen: Belki bir kurtuluþ içine düþtüðüm/üz ve tuzak bellediðim/iz.

Yaþamaktan vazgeçmek için henüz çok erken.

Ölmek için ise asla geç deðil.