Kilidi kirpiklerden bir handa sabahladým

Yaktý kavurdu beni cihana bedel gözler

Hiç bitmesin diyerek aný ana mýhladým

Kalbimden vurdu beni cihana bedel gözler

Gecemi tutuþturdu o iki mor meneviþ

Can kubbemi çatlattý; yýkýldý kolon, kiriþ

Sevda kitabesinde insaf etmek yok imiþ

Ortadan yardý beni cihana bedel gözler

Sanki bir kelebekti düþ benekli gördüðüm

Muhabbet gergefinde kozasýný ördüðüm

Her süzüþünde attý kýrk boðumlu kördüðüm

Öksede sardý beni cihana bedel gözler

Sürmesinde cenneti seyran edip yürüdüm

Bebeðinde oynaþan yýldýzlarý sürüdüm

Çarký hasrette durmuþ bezgin bir saat idim

Vuslata kurdu beni cihana bedel gözler

Gönlümde býrakmadý ne efkâr ne de matem

Sadece kaldý yiten yýllara birkaç sitem

Onu da unutturdu bahtýma esen meltem

Aþka savurdu beni cihana bedel gözler

Eriyordum gitgide buzul daðlarý gibi

Mahvolup gidecektim Ýrem baðlarý gibi

Adý saný kalmayan Þiraz çaðlarý gibi

Ýyi ki sordu beni cihana bedel gözler

Mücella Pakdemir