Sen olmadan bu þehrin tadý yok güvercinim.

Geleceksen bugün gel; belki çýkmam yarýna;

Kanatlarýna aþký takýp ak güvercinim.

Öyle bir güzel gel ki kýskansýn seni Leylâ.

Vedalaþ Zühre ile, helalleþ dolunayla.

Cuma vakti semada çýnlayan gür salâyla

Mest et, gonca gül gibi kokup ak güvercinim.

Al ipekten kuþak sar incecik, narin bele,

Düþ bulutu tüllerden bembeyaz duvak ile.

Tacýnla, tahtýnla gel, eller deðmemiþ ele

Taze, kýzýl kýnalar yakýp ak güvercinim.

Sadece sen devasýn onmaz yürek aðrýma,

Hasretinle kavrulan, kor ateþten baðrýma.

Çaðýlda, gel; ne olur; kulak verip çaðrýma,

Pirüpak sular gibi akýp ak güvercinim.

Kaderimsin, yazýmsýn; sana çýkýyor her yol.

Ýçimdeki boþluða, lütfet, endamýnla dol.

Bahtýma saadeti müjdeleyen þimþek ol,

Geceme ýþýltýlar çakýp ak güvercinim.

Ýste; atlarýn þahý bir Burak göndereyim,

Kýrk gün, kýrk gece toyla üstüne bindireyim,

Etrafýnda âlemi semazen döndüreyim.

Cenneti gör kalbime bakýp ak güvercinim.

Mücella Pakdemir