sıfır-altmış beş
nöbetinin yazındasın
yaklaşıyor sonbahar
sonra kış
hiç ümitlenme oğlum
göreceksin bak
sıranın sana da
gelmesi için
silsileyle gidecek bu
iş…
yürektedir özgürlük,
kendi özgünlüğünde
ifade et yüreğini.
neredesin, nesin,
önemli değil.
sen önemlisin,
sen, kendi dünyanın
merkezisin,
en önemli varlığısın
evrenin
ve daima öyle
olacaksın…
sil bütün
günahlarını,
geçmişini affet
gitsin!
hayatla uyum sağlamak
için,
özgür olmak
istemelisin…
topla aklını başına
ve gül;
bilmiyorsan,öğren
gülmeyi
çarpıklıklarına;
duyduğun her müziği
sevmen şart değil
ama dinle
ve onun arkasındaki
ruhun önünde eğil saygıyla;
saygını yoğurur o
sevgisiyle
önünde
eğilebildiysen…
işte bu kadarcık bir
şey
başka hiçbir şey
yapma
daha fazlası
istenmiyor senden...
sen sevmeyi
becerirsen,
o’nun sevgisi,
kötü ya da iyi,
güçlü yâda zayıf,
her şeyde
her yerde,
ve herkes için
mevcuttur zaten..