Tut ki kýrýldým,

Tutamadýðým bir güncenin ayracýnda

Asýlý kaldýðým bir ömrün sarkacýnda.

Ve tutunmaksa tutuþan yürekte;

En kanlý þarkýyý soludum ölüm öncesi.

Sandým ki sondu sonlanmayan ne varsa,

Sanrýlara denk düþtü yolum,

Tüm pervasýzlýðý tokat gibi sözlerinde saklý,

Yitip gitmekse düþen payýma,

Soy kýrýmý bir yalnýzlýða paye verdim

Ýsli bir gecenin ertesinde

Ve bile bile kavuþamayacaðým güne.

Gümbürtüye gitti ahir ömür,

Saklý kalan onca hezeyaný kar bilip,

Kucaðýnda laleler serili bir kadýnýn

En yitik güncesiymiþim hem de nasýl.

O kadýn ki yüreðin mukadderatý

Ve bilinmezin isyanýnda saklý

Bir seyir iken okþayan usulca tüm acýlarý;

Bir garip faninin telaþý iken yenik düþtüðüm

Asýlsýz bir aþkýn miracý kadar anlamsýz iþte

Þu iki satýr arasý.

Bir girdap, bir zaruret

Ve asýlý bir kelam.

Yetmedi vermediðin bir selamdan arda kalan

Hele ki koruyamadýðým sükûnet kadar da

Öldürücü bir mihrak.

Zýlgýt yemiþ bir çocuk kadar korkaktým oysa

Utanmasam aðlayacaktým

Kendi mezarýmýn baþýnda.

Gömülü bir isyan elimden kayan,

Gönülsüz bir günce

Tanrý’dan hediye

Biraz da muðlâk ve soytarý bir yalnýzlýk iken

Anlatamadýðýma sýðdýrdýðým gözyaþý;

Al iþte, bu da deðil mi yüreðin beyanatý,

Buharý üstünde, yeni bir yenilgi,

Düne nazire eden bir tümcenin kýlý kýrk yaran ihtimamý;

Yeter ki düþmesin dilimden acý yüklü bir nida.