En ýssýz þarkýyý mesken edindim

Ve meþk ettim demli hazaný.

Yâd ettim dünün güncesini,

Derken susa raðbet ettim ölüm öncesi.

Bir avazda doðmuþtum oysa ve

Rencide edilen gök kubbede

Sükûtu aþk bellediðim.

Bir gönlün sefahat bekçisiydim zaman zaman,

Hatta sýrnaþýk üç beþ imgeyi maðdur kýlmýþtým

Düþmezden önce yolum þiire.

Ýndinde bir reçine,

Gölgede asil bir yalnýzlýk

Ve meylettiðim her tümcede

En noksan yanýmdý sesi özgürlüðün.

Bulutlardý evim çok çok öncesinde,

Annemin rahmine düþmezden evvel.

Gönlü kýble bildim,

Sona ramak kaldý

Ve rast geldim ansýzýn bilmediðim bir nükteye.

Yoldan çýkmýþtý madem insanlýk,

Ben de mi uymalýydým bu kayýp nesle?

Asla, dedim

Ve demez olsaydým keþke, dememe ne hacet,

Vuku bulan bir badireyi ant bildim,

Ýçinde döndüðüm þu kýsýr döngüde.

Gölgelendiðim hangi yürekse,

Baþ koyduðum

Ve rast geldim sencileyin bir meþke,

Mabet bildiðim kucaðýnda sevginin.

Isýrgan otlarý sarmýþtý dört bir yanýmý

Ve yâd ettim vefalý yarin yüreðindeki

O metruk izleði.

Bir yanýmda sen,

Bir yanýmda sensizliðin özlemi.

Sondan kaç önceyim, diye sorma asla

Hele ki adýmý bile unuttuðum böylesi bir hazanda,

Yol verdiðim aþka selam söyle

Ve unutmadan sevgili:

Adýný da kýraðý çaldý yüreði de,

Hem bilmez misin,

Hüzün benim beþinci mevsimim.