Sureti kayýp tezahürlerde satýlmýþ masal kahramanlarý

Ve hicap duyulasý varlýklarýn tekelinde

Anlýk rötuþlarla peyda olan düþ maðdurlarý.

Yenik onca tahayyül;

Nasýl da sabýrsýz atlas yorganlarýn sýcaðý kadar yeknesak

Ve soluduðum zehirden arda kalan en acýmasýz

Yitiþ belli ki dýþ mihraklar yontarken dipsiz gölgeleri

Sancýlarý ayyuka çýkan doðum öncesi bir izlekte

Vuku bulan yeni yetme bir sükûnet.

Belli ki bedeli ödenecek,

Belli ki sona ermeyecek.

Sus payý sakýncalý ne çok söylem,

Adý kayýp kendi kayýp kýtalarýn

Karýnca kararýnca ahvali, sükûtu yâd eden bir ömür güncesi:

Kâfir ve düþkün ne çok sakýnca,

Ne çok aþký yadsýyan sanrý yüklü hezeyanlar kadar

Devrik suretlerden yansýyan

Hicap yüklü bekleyiþler peyda olurken,

Gönül teknesinde süzülen yetim düþlerden arda kalan.

Zaman ki zamansýzlýðýn tecellisinde,

Naif bir teselli hatta düþ bozgunu bir rehavetten

Arda kalan gölgeli bir saðanak:

Çeperinde bozguna uðramanýn maliyeti

Yine o ölü güncede,

Bin bir hezeyan yüklü seferberliði

En kýsýk sesli mecra.

Elimde kasveti yalnýzlýðýn,

Yalnýzlýktan öte bin bir eda yüklü

Bir kýblede ölü düþlerin doðurgan ve buyurgan

Týnýsý.

Yetmezmiþ gibi,

Devre arasý yolculuðum,

Günden geceye seken bir çiftetelli,

Boþ boðazlýðý yumruk büyüklüðünde

Nasýl bir külfetse,

Baþýbozuk bir pergelin izdüþümü

Yine sürüsüne bereket bir imin tekelinde

Savurduðum en savruk nida:

Duyulmazýn ötesinde,

Görmez gözlerle karþýlaþmak kadar akla zarar

Sezilerin deviniminde yitip gitmekten beter

Kayýplara okuduðum onca duada

Duyulmaz mý sanýrsýn iç sesim?

Hem de nasýl, dercesine,

Kudretini baðýþlayan bir gölgede kaybolmuþluðum;

Gözden düþen üç beþ yaþa bakmadan,

Gözden düþe düþe

Sefil bir beþerin himayesinde

Yine o maðdur hikâyem…

Ne mi kaldý sona,

Bencileyin düþmüþken yolum,

Yoldan çýkmadan evvel son durak:

Kisvesi belli ki örtülü yalnýzlýðýmdan

Arda kalan son katresi

Gönül baz sevinçlerimden çaldýrdýðým

Tek hece ve o sefil, berduþ cübbesi

Üstüme geçirdiðim aþk kafilesi tümcelerin

Devrik rotasý.

Yine kapýp koyuverdiðim en yaþ’lý isyaným,

Süzgün nidalarla süslediðim

Batýl hatýratý dünsüz yarýnlarýmý

Çaldýrmazdan çok önce…

Hangisi ise raðbet ettiðim gönülsüz kucak,

Fazlasýyla sýð olsa da içine düþtüðüm çukur

Yine de nazenin bir dokunuþ,

Nasýl da elem yüklü;

Fazlasýyla saðdýk bir hüküm bir o kadar biteviye

Payýma düþen.

Tufanlardayým ve kayýplarda,

Sonu revnak bir günce iþte;

Hele ki kayda geçirdiðim onca sýra dýþý imge:

Belli iþte yitip gitti isyan pazarýnda

Varsýl bir aþka bel baðlayýp,

Saðdýcý melekleri bile hüzne boðan.

Artýk bir sayýyým fazlasýyla sonsuz,

Asil bir harfim belki de;

Aþk iken maðdur ve özleme delalet.

Kaçýncý seyrinde olsam da yüreðin

Tutanaklara sýðdýramadýðým

En maðdur öngörü iken

El aman, demek nasýl da hicreti gönlün,

Kavuþmadan gün geceye…