Online Üye
Online Ziyaretçi
Tezatlar Dünyası
Aklın çözemediği
bir ahenk mi düşlerim
Gönlüm gönlüne
denk mi yeter mi gülüşlerim
Hala ben
seni arar ben yıllardır özlerim
Sen özlemedim
ben hala bilirim ve beklerim
Gelseydin bari
düşlerime düşerim olsaydı ahenkli
Bir izler
sesler gülüşler içinde ben uyansaydım
Bir sessizlik
sensizlik treninde tek yolcuyum
Sızılar acılar
menümde ben hala umutluyum
Ahenkli tezatlarla
yaşıyorum hala kendimleyim
Sen yoksun
yanımda ahenkli tezatım
Sancılarını
yaşatan ahengimsin
Zerreden küreye
Yaratanın varlığını
hatırlatan yol işaretimsin
Gözlerim ışıltıyla
bakar her örümcek ağına
Güvercinin
nurdan yuvasına
Vahit çağında
bir hikmetini onunla gösteren Rahman
Uzansan yıkılacak
örümcek ağı
Uzansan kaçacak
uçacak güvercin
Kaçmaz ve
yıkılmazı yaratan Rahman
Nur Resulle
Hz Ebubekir Sıddık’ı o an korudu
Gözlerim
ışıltıyla bakar her örümcek ağına
Güvercinin
nurdan yuvasına
Tezatsın dünyanın
tadımı olur
Karışık yolarda
gezen çözemeyen mutlumu olur
Yetim iken
solmadan vahiy çağına koşan
Tek başına
değil Rahmanla kesret ile yol alan
Gönüllerin merkezine
damarına gülüşüyle varan
Gökyüzünde meleklerle
bizimle olan
Nurdan Nebi
yaşamadı mı tezatı
Cahiliye ile
yok olan insanoğlu
Nurdan İslam’la
var olan dirilişe koşan insanoğlu
Nurdan Nebiden
önce bir batış yıkılış
Nurdan Nebi
ile bir var oluş hakka koşuş
Zalim koltuğunda
yarınından emin
İnsanlar zalim
kıskacında dilim dilim
Nebinin gelişiyle
yıkıldı ya zalim demin
Anlamsızlığı
küçümseme içi bin bir sır dolu
Göz yaşına acı
vardır içinde var bin bir yolu
Çileye sırtını
dönme uzanır herkese kolu
Anlamsızlık
anlamanın kapısını açar
Gözyaşı merhametin
gülüşüne vardırır sarar
Çile sabrı
sabır derman ile çare merhemini sunar
Sonsuz değil
bu dünya sona varacak
Sonun ardında
sonsuza yol ulaştıracak
Sondan sonra
sonsuzu yaratanla kul olacak
Naçar
kapısı çareye varış kapısına kapı
Varmazsan ulaşamazsın
çaresiz kalırsın
Tezatlar dünyasında
tezatla yaşar böyle insanoğlu
Kendi aklınla
çözülmez bu tezatlar
Yaşamak gerek
tezatı her canlar
Çözünmezi
çözer uzanır vahyin nurdan kolları
Yükünü hafiflet
akıl ile yorma kendini
Vahyin nurlu
yolunda yürü deme yokum
Var olanla
var ol çözülsün tezatlar
Bu dünyanın
yolu olsa da derin
Umman mana
dolu insan mana kulu
Manaya ermek
için manaya bürünmek gerek
Vahyin gölgesinde
manayı imanla almak görmek gerek
Kapanmadan bakan
gözler manayı bulmak gerek
Derin umman
derin manaya koşar kul
Ara kendinde
manayı Vahiyle bul
Bundan başkada
arama sen bir yol
Bak kâinata
kim kaldı kim ne aldı
Bir şeyler alanlar
kazanalar ne ile baş başa kaldı
Gelen gitti
giden bak nasıl nereye gitti
Var olanla
gelen bitenle gitti
Var olanla
gelen var olanla gitti güldü
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet