Varlýksýz kayýplar,

Edilgen bir tümceye esir olmaksa,

Hatta doðmaya yeniden ant içtiðim

Ve zehrimi yine kendim içtim:

Hani ölümsüz diye tabir edildiðim

O menfi istikamet.

Dediklerimden mesulüm ya demediklerim?

Akla zarar bir coðrafya,

Kaderin meþrebi mi engin,

Yoksa boyutsuzluðumun cübbesi mi derin?

Hadi, çöz elinden geldiðince:

Sayýsýz sakýnca ve çekince,

Maðdur bir kelamdan ibaret madem mabedim,

Ödeyeceðim kefareti de mi ben yükledim:

Sarý çizmeli hangi aða ise,

Ödemeli aradým bu kez hem de son kez:

Elimde boþ bir kovan,

Ölüme ramak kala son isyan:

Mustarip olmaksa ne ala,

Ýsyan belledinse:

Tövbeler, hâþâ,

Peki ya makûs talihim?

Gönülsüz geldim dünden önce,

Ömrü teðet geçtiðinden beri mutluluk

Ýstifledim onca tahakkümü

Hem de ne için?

Sanrýlarda yankýlarým,

Sonlardan ibaretim iþin aslý:

Hangi milat hangi eksen?

Neydi sahi benim yörüngem?

Asýlsýz sorularým ve nankör inkârlarý

Ceberut batýllarýn ikbalinde

Tutturduðum son bir lehçe.

Ýlk adým ve baþ harfi menfi duygularýn,

Aldým boyumun ölçüsünü:

Ellerimde tutanak ve bedelsiz yalanlarý

Tut ki cefa,

Ya da sür-gir bir hezimet:

Boyunduruðundayým nice gölgenin,

Eþrafýmda kýyým,

Doðamda umut,

Batýlým zifiri karanlýk

Hele ki makber bellediðim sözsüz nidalarým:

Tek bir hýçkýrýk,

Tek bir rütbe:

Çoktan verdim istifamý elden,

Kolaysa sen de vazgeç.

Adýmsýz adlarý isyanlarýn

Mahrem bir dürtüde yeknesak,

Gönülsüz hutbemde son bir dilek:

Gömün beni kalemimle.

ÞÝÝRÝN HÝKAYESÝ:

Kümülâtif bildirgesi evrenin:

Reþit sancýlarda gizli makberin

En derini ki indinde adaletin

Yosun tutmuþ dört yapraklý yonca,

Miladý evrildikçe mabedin,

Körüklü yangýnlar bilumum meþrebi lav eden.