ŞİİRİN HİKAYESİ
Adem Samiyle kol kola
Ataşalım atışalım
EFİLOĞLU verdi mola
Dedik biz de katışalım
Fikret der ki gülüm benim
Çektirdiğim zulüm benim
Sen olursun külüm benim
Çatışalım çatışalım
Durup durmadan yazıyor
Coştukça coşup azıyor
Papağan gibi kızıyor
Ötüşelim ötüşelim
Güreşmeyi biliyormuş
Tuş olurken gülüyormuş
Yağlarını siliyormuş
İtişelim itişelim
Açtık yepyeni sayfayı
Ders veriyor Sami dayı
Kırılır mı acep fayı
Yatışalım yatışalam
İstanbul'dan Ankara'ya
Çıkartacağım karaya
Tuz basayım o yaraya
Sataşalım sataşalım
Kar yığıldı oldu dizde
Yağlama yıkama bizde
Çitilemek varsa özde
Çitişelim çitişelim
Oy hürüdü oy hürüdü
Dağları duman bürüdü
Sami Hakk'amı yürüdü
Yetişelim yetişelim.
Mehmet Fikret ÜNALAN
********************************************
BU DA CEVABI
Mehmet Fikret neden caymaz?
Tuş edersin lakin
saymaz.
Yenilen pehlivan doymaz.
Der ki
‘’Yine tutuşalım’’
Çok yoruldu, çok
düşündü.
Akıl, fikir hep
aşındı.
Lakin kendisi kaşındı.
İster biz de
gidişelim. [*]
Beyin uğradı dumura.
Dayandı yağlı hamura.
Gitti de
yattı çamura
Çağırır ‘’ Gel batışalım’’
Basıp duruyor damara
Alıştı bir kez şamara.
Gelir de çöker kumara
Bir güzelce ütüşelim.
Kurbanlığı düşüreyim
Pompa ile şişireyim.
Düdüklüde pişireyim
Gelin dostlar yutuşalım.
Yudum bostanın arkında.
Döndü feleğin çarkında.
Öldü ya
değil farkında
İster hala didişelim.
Defni kalmasın haftaya.
Rahmet okuyun meftaya
Namaz kıldırtın softaya.
Gelin safta bitişelim.