Online Üye
Online Ziyaretçi
Allah… Kendi hükmünde hiç kimseyi ortak kılmaz." (Kehf Suresi, 26)
Gerçek Kur’an ahlakı, Kur’an'a tam
olarak uyulduğunda yaşanabilir. Allah'ın indirdikleri dışında açıklamalar
getirmeye çalışmak, yorumlarda
bulunmak insana her zaman kayıp getirir. Yüce Allah, "...
Aralarında Allah’ın indirdiğiyle hükmet ve sana gelen haktan sapıp onların heva
(istek ve tutku)larına uyma..." (Maide Suresi, 48) ayetiyle müminlerin
ölçüsünün ve yol göstericisinin, Allah'ın indirdiği hükümler olduğunu bildirir.
Bundan başka yollar insanı doğrulara ve aydınlığa değil, yanlışa ve
karanlıklara çıkarır.
Ancak kimi ‘din adamları’ Kur'an'ın açık
hükümlerini değiştirir, ayetlerde 'ima' olduğunu iddia eder, kendilerince
'ima'dan farz çıkarırlar. Kur'an ayetleri ima ile yorumlanmaz ancak bu kişiler
“dillerini kitaba doğru eğip büker”, Allah Katından olmayan hükümler üreterek
Allah'a karşı yalan söylerler. Allah, “Her
şeyi açıkladım, Kur’an noksansızdır” buyururken, -haşa- “Kur’an eksiktir”
diyerek Allah’ın Kitabı’na âdeta meydan okurlar.
Dinde olmayan bâtıl hükümler, helal ve
haramlar çıkararak dini özünden ve aslından saptıran, kendilerine özgü
inançları ve uygulamaları olan "batıl bir din" meydana getirerek, insanları
İslam’dan uzaklaştıran kimi ‘din adamları’nın irtidat (dinden dönme)
konusundaki söylemlerine ve Kur’an’ın cevabına dikkat çekmek istiyorum.
*“Dinden dönenin cezası ölümdür. Gönül rızasıyla girmiş olduğu İslam
dininden tekrar çıksa, küfre dönse, kafir olsa, irtidat suçunu işlemiş olur. Bu
suçu işleyen insana mürted denir. Bu suçun cezası da ölümdür.”
Oysa Allah’ın elçileri de dahil hiç
kimse bir başkasını dini yaşaması için zorlayamaz:
De ki: "Ey insanlar, şüphesiz size Rabbinizden hak gelmiştir.
Kim hidayet bulursa, o ancak kendi nefsi için hidayet bulmuştur. Kim saparsa, o
da, kendi aleyhine sapmıştır. Ben sizin üzerinizde bir vekil değilim."
(Yunus Suresi 108)
*“İslam'dan çıkanlar ölümle cezalandırıldığı için dinimiz bugüne kadar
diri kalabildi. Sahabe tarafından rivayet edilen birden çok hadise göre...
Bütün mürtedler öldürülmelidir!”
Bir insanın hidayet bulması ve İslam’ı
gönülden kabul edip yaşaması Allah’ın lütfu ve dilemesiyledir. Dini yaşamamak
ya da kuşkuya düşüp dinden dönmek, kişinin kendi sorumluluğudur.
Ve de ki: "Hak Rabbinizdendir; artık dileyen iman etsin,
dileyen inkâr etsin.” (Kehf Suresi, 29)
Her insan inanıp inanmamakta özgürdür,
sorumluluğu kendi üzerinedir. İman, dinin samimi vicdan ve akılla kabulüdür.
Ölüm tehdidi ya da korkusu, insanı samimi imana değil münafıklığa yönlendirir.
Bu tehdit büyük bir vebaldir.
Onların hidayete ermesi, senin üzerinde (bir yükümlülük) değildir.
Ancak Allah, dilediğini hidayete erdirir. (Bakara Suresi, 272)
*“İslam’da dinden dönenin cezası ölümdür. Bunda bir ihtilaf yoktur.”
Hiç kimse, bir başkasını inanmadığı veya
inancını kaybettiği için cezalandırma hakkına sahip değildir.
“… Onlar mümin oluncaya
kadar insanları sen mi zorlayacaksın?” (Yunus Suresi, 99)
*“Bir kimse eğer dinden döner, İslam’ı reddederse hemen üç kere tevbeye
çağırılır. Ancak tevbe etmezse öldürülür, onun cenazesi yıkanılmaz, üzerinde
namaz kılınmaz cenazesi de Müslümanların mezarlarına defnedilmez.”
Dinden dönmek, insanın kendi tercihidir.
Dünyada bu tercihe göre yaşayan insan, hesabını ahirette Allah’a verir.
“… Sizden kim dininden geri döner ve kafir olarak ölürse, artık
onların bütün işledikleri (amelleri) dünyada da, ahirette de boşa çıkmıştır ve
onlar ateşin halkıdır, onda süresiz kalacaklardır.” (Bakara Suresi, 217)
Ki Allah Peygamberimiz(asm)’a, “Sen
onların üzerinde bir zorba değilsin; şu halde, Benim kesin tehdidimden
korkanlara Kur'an ile öğüt ver. (Kaf Suresi, 45) buyururken, insanların bu
konuda zorlama yapması Kur’an’a uygun değildir.
Haftaya, bu dehşet verici sisteme tabi
olan kimi ‘din adamları’nın namaz kılmayanlar konusundaki bazı ifadeleri ile
devam edeceğim inşaALLAH.