Kıyamet-i Azabım
Öyle sonsuzdu ki;
Öyle imkansız,
Seni seviyorum.
Demek yetmedi...
Yetinemedi;
Düştü gök kübbenin.
Rayif yıldızları;
Birer, birer göğsüme.
Her düşen ışığını kaybeti.
Bir avuç insan tozu.
Kalıverdi ellerimde.
Küçük bir bedende.
Büyük sevdalar giyindim.
Yandı içimin en derin kuytuları.
Söyleyin susun gece.
Söyleyin dursun zaman.
Söyleyin dünyaya azat etsin.
Durdu ğögsümdeki,
İbresiz saatim.
Benim kıyamet-i azabımın günüdür.
Soyun ruhumdan, günahlarımı.
Asın birer, birer geceye.
Seyre gelsin.
Azap melekleri.
Zulüm tenime işledi.
Her dirhemime yayıldı.
Son nefesimle çıksın ruhum.
Sesiz ağıtlarım sarsın mahşerimi.
Ben;
Unutmak için giyinmedim.
Kan kırmızı'dan.
Bu günah kefenini.
Saat ölümü hayli geçiyor.
Sessiz, sessiz cenaze, namazları kılınıyor.
Yazamazlar adımı mezar taşıma.
Bir avuç kül kalır geriye.
Hiç bir el açılmaz ruhuma.
Bedeni dünyada unutulmuşum.
Gönül mezarlığım.
Kefensizlerle doldu.
Son mezarı kendime kazdım.
Bitmez başucumda artık umut otu.
GECEM/KIYAMET-İ AZABIM...
(
Kıyamet-i Azabım başlıklı yazı
GECEM tarafından
22.10.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
