Parmaklarýmý çýtlatabilirim,

Kýrdýðým zincirleri fevri bir ritim ile

Dýþlandýðýmýn da bilincinde üstelik.

Teyellediðim aþkýmý gök kubbeye,

Vakur bir yadsýmazlýkla

Sonlanmayan varlýðýmý daim kýlan

Tanrý’ya duyduðum þükrü sýrtlanýp

Daha çok daha çok da sevebilirim seni

Hem de dirayetimin kýrýldýðý her günü

Görmezden gelip,

Nasýl oluyor da bin bir þevk ile

Asýlý kaldýðým mucidi tasalarýmýn,

Hacmi yaralarýmýn

Havsalam almasa bile inancýmla varým,

Demenin huzuru

Bir de yetim düþlerimin hezimeti

Yine çöreklenen özlemi

Bir o kadar imkânsýzlýðý içtiðim satýr satýr

Diyetlerimde.

Mümkün olan ne ise

Baþým gözüm üstüne, demenin raconu iþte

Pervasýzlýðým hepten vazgeçilmezim

Lakin asaletimde koruduðum

Masum sevdam.

Bil mukabil evren, derken bile

Hicvinde ömrün resmettiðim kaygýlarým,

Yenilmezliðin kýblesinde

Aþka inancýmý

Kimseler yaftalayamazken

Nasýl oluyor da

Vazgeçemiyorum senden,

Demenin bedeli:

Ne dünüm ne de yazmadan duramadýðým

Gölgeli þiirlerimde

Kendime tuttuðum aynada

Nasýl oluyor da seni görmek mümkün?

Has bel kader oyalandýðým,

Ýçli dýþlýyým madem hayatla demeden de

Geri duramadýðým

Þu isli havayý daðýtan

Hep mi aþk?

Hep mi özlem?

Ne þehvetin direnci

Ne kelamýn zihniyeti

Ne de asýlý kalan benliðin

Sýðýndýðý süt liman gölgeler

Yine edimsiz,

Yine kuralsýz

Ve noktasýz sevdanýn boynu ince kýldan

Hem de rehavetin taksimi,

Nidalarýn suskusu,

Teferruat bildiðim bunca duyguda

Asýlý kaldýðým da mý yalan?

Diyenlerden deðilim ne de olsa

Altý üstü unutulmuþ bir güfteyim.