BÝR HÝLAL DEÐÝL, NATO UÐRUNA BATAN GÜNEÞLER--KORE SAVAÞI-- 6. BÖLÜM

Millet rahatladýktan sonra röportaj kaldýðý yerden devam etti.

-Hüseyin Amca ! Bu tuvalet molasý aklýma bir soru getirdi. Yirmi dört gün boyunca gemi ile yolculuk yapmýþsýnýz. Bu süre içinde yemek, banyo ve tuvalet gibi ihtiyaçlarýnýzda bir sýkýntý yaþadýnýz mý?

-Yemekten yana bir sýkýntýmýz yok idi. Er þey bol idi. Ammavelakin ekmekten yana sýkýntý var idi. Biz alýþmýþýz er yemekte bol bol ekmek yemeðe, erifler verir bize kaýt kadar ince iki dilim ekmek. Amerikalýlar kendi beslenme alýþkanlýklarýna göre un stokladýklarýdan un sýkýntýsý oldu. Allatan bolca patates var idi de ekmek yerine bol bol patates yedik.

-Peki tuvalet sorunu?

-Onu iiiç sorma kýzaným. Adamlarýn elalarý(helalarý ) bizim elalara benzemez. Banyoda kova yok, leðen yok. Erifler bize resmen banyo etme ve sý.ma dersi verdiler. 2                                                             

‘’Sý.ma dersi’’ kahvedekilerin kahkahalarla gülmesine sebebp olmuþtu yine.

-Yedigimiz pek çok þey konserve kutularýnda gelirdý önümüze. Et konservelerýný önce ‘’ Ýçinde domuz eti vardýr’’ Diye yemedik. Sonra öðrendik üzerinde ‘’Bacon’’ yazan konservelerde  domuz eti var imiþ, diðerlerinde yok imiþ. Trenle Taegu’ya giderken de yiyecek içecek bol idi. Pek çok yiyecegi yolda fakir Korelilere daðýttýk.

-Ýlk kez doðrudan doðruya Çin ile sýcak çatýþmaya ne zaman, nerede girdiniz?

-Kýzaným ! Rametli Atatürk’ün ölüm yýldönümüydü. Saba saat  dokuzu beþ geçe saygý duruþunda bulunup atamýzý andýk. Sonra bizi cepheye götürdüler. Cepheye vardýktan iki afta kadar sonra ilk çatýþmayý yaptýk. Bu savaþa daa sonra Wavon Savaþý dendigini duydum. Yani demek ki ilk olarak Wavon denen bir yerde savaþtýk.

-Benim tarih kitaplarýndan okuduðum kadarýyla bu bir Çin baskýnýymýþ ve bu baskýn sonucunda keþif takýmýndaki erlerin ve subaylarýn bir ikisi hariç hepsi Çin askerleri tarafýndan öldürülmüþ ya da esir edilmiþ. Doðru mu?

-Evet kýzaným dogrudur. Bizim arabalar arýzalanmýþtý. Arabalarý tamir etmek için uðraþýrken iki acemi er ýsýnmak için ateþ yakmýþlar. Bunu gören Çinliler yerimizi tespit edip ani baskýn yapmýþlar. O çatýþmada çok fazla arkadaþýmýz þeit oldu.

-Siz böylesine ölümüne bir mücadele verirken Amerika ne yapýyor? Niçin yardým etmiyor?

-Kýzaným o baskýndan sonra bir de Simnini denen bir yerde baskýna uðramýþ bizim asker. Bir çok kayýp da orada olmuþ. Ama Amerikalýlarla baðlantý saðlanamamýþ bir türlü. Hiç bir çaðrýya cevap vermemiþler.

Savaþa fiilen dahil olduðumuz o ilk beþ günde On iki subay, yedi astsubay, yüz doksan dokuz er olmak üzere toplam iki yüz on sekiz asker þehit olmuþtu.Yaralý sayýsý ise toplamda dört yüz elli beþ idi.

-Hüsyin amca ! Türklerin Kore Savaþýndaki savaþtýklarý yerler sadece bu ikisi deðildi öyle deðil mi?

-Elbette kýzaným. Ben tabii ki bütün cepelerde savaþmadým ama daa pek çok yerde düþman ile savaþ yapýldýðýný bilirim.  Mesela bunlardan bir Kunuri Savaþý vardýr ki dillere destan olmuþtur ama epsini say desen sayamam.

Evet, Boðacý Hüseyin haklýydý. Kore Savaþý deyince konuyu az buçuk bilenlerin aklýna hemen Kunuri Savaþlarý gelse de Türkler aþaðýdaki cephelerde de Çinlilerle ve Kuzey Korelilerle çok çetin savaþlar yapmýþlardý. Mesela:

Kaechon (Pongmyongni) Muharebesi (29 Kasým1950)
Kunuri Boðazý Muharebesi (29 Kasým1950)
Sunchon Boðazý Muharebesi  (30 Kasým 1950 )
Kumyangjangni muharebesi-(25-27 Ocak 1951)
Taegyewoyni Muharebesi ( Seul’ün Savunulmasý ) -13-18 Mayýs 1951
(Elko, Karson, Büyük ve Küçük Vegas, Batý ve Doðu Berlin Muharebeleri- (28/29 Mayýs 1953)

Ýþte bunlar en önemli olanlarýydý. Bu arada Kore topraklarýnda Büyük ve Küçük Vegas, Batý ve Doðu Berlin adlarýnda yerleþim yerlerinin olmasý Kore’nin, Sovyet Rusya ve ABD tarafýndan sömürge olarak görüldüðünün en açýk delilleriydi.

Akþam iyice yaklaþmaktaydý. Esat ve Fatih röpotajý bir an önce tamamlayýp Ýzmit’e dönmeyi düþünüyorlardý. Artýk son sorulara gelmiþti sýra.

-Hüseyin Amca ! Kore Savaþý ile ilgili mutlaka pek çok anýn vardýr. Hiç unutamadýðýn bir kaçýný bizimle paylaþýr mýsýn?

Kore Gazisi Hüseyin Mert’in gözleri buðulandý.

-Ýç unutamadýðým atýralar...Angisinden baþlayayým ki. Mesela Tageu’ya giderken bindiðimiz trene ‘’ Ölürsek þeit, kalýrsak gazi’’ Diye yazmýþ idik tebeþirle. Onu iç unutamam. Ýlk þeitlerimizi topraða veriþimizi unutamam. Çinlilere esir düþüp de bir yolunu bularak kaçan askerlerimizin periþan allerini iiç unutamam.

-Çok mu kötüydü durumlarý?

-Kötüydü dersem anlamazsýn ki kýzaným ne kadar kötü oldugunu.. Görmek, yaþamak lazýmdý anlayabilmek için. Çinliler yakaladýklarý bir baþka düþmanlarýna bir iþkence yaparlarsa Türklere beþ-on iþkence yaparlar imiþ.

-Niye ki? Türklere karþý bu nefretin sebebi ne ki?

-Meðer bu Çin domuzu bizim en eski düþmanýzmýþ. Çoook eskilerde biz bunlarýn çok anasýný bellemiþiz. O sebeplen Türklere gýcýklarmýþ. Atta ülkelerinde Uygur denen Türkler var imiþ de onlara da çok eziyet ederlermiþ. Kore’de yine Türkleri karþýlarýnda görünce ve en büyük darbeyi Türklerden yedikleri için Türklere daha çok zulüm ederlermiþ. Bir de duyduðuma göre iþkence denen þeyi bu Çinliler icat etmiþlermiþ. Þeytanýn bile aklýna gelmeyecek, onu bile titretecek iþkenceler bilirler ve yaparlarmýþ. ‘’ Sizi ne güzel sürmüþtük Ortaasya’dan. Niye bunca zaman sonra bir daa karþýmýza çýktýnýz ki?’’ Diye bize çok kýzarlar imiþ.

-Anladým Hüseyin Amca. Baþka? Baþka unutamadýðýnýz neler var?

Hüseyin Amca tebessüm etti yine.

-Bir de Seul ilen Ankara’yý iiiç unutmam.

-Korenin Baþkenti olan Seul ile Türkiye’nin baþkenti Ankara’yý mý?  Ýlginç...

Boðacý Hüseyin bu sefer kahkaha attý.

-Yok kýzaným. Seul minicik bir Güney Koreli kýz imiþ. Savaþta Kuzey Koreliler bunun evini filan yakýp yýkmýþlar. Komutanlardan Yüzbaþý Süleyman Polat onu imayesine almýþ. Ben Kore’den ayrýlmaya yakýn adýný Seul koyduklarý ve birligin maskotu olan bu kýzý iiç unutmam. Gerçi ben bu kýzý görmedim ama pek çok askerin, subayýn buna benzer pek çok ikayesi vardýr. Sonradan bu kýz ile Süleyman Yüzbaþýnýn resimleri atýra pullarýna konmuþ. Amerika’da bir dergide de ikayeleri yayýnlanmýþ. O sebeplen ben Seul’ü iç tanýmasam da unutmam.

Ankara’ye gelince: O bir mektebin adý idi. Suvon denilen yerde Güney Koreli öksüz ve yetim çocuklar için  biz Türkler tarafýndan emen savaþýn baþlarýnda yaptýrýlmýþ idi. Düþünün bir kere. Bir taraftan savaþýyorsunuz, bir taraftan savaþýn yaralarýný sarmaya çalýþýyorsunuz. Bunun en gurur verici tarafý ise böyle bir yardým ve himayenin Türklerden baþkasýnýn aklýnýn ucundan bile geçmemesiydi.

-Çok teþekkür ederim Hüseyin amca. Son bir soru. Kore savaþý nasýl bitti?

-Kýzaným ! Ýþin doðrusu nasýl bitti ben de bilmem. Dokuz yüz elli üçte birden bire þak diye bitmiþ diye duyduk. Bittiðinde ben teris olmuþtum zaten. Nasýl bitti bilemesem de bir þekilde bitti iþte.

Evet, 28 Temmuz 1953 de Panmunjom Ateþkes Antlaþmasý ile  silahlar susmuþtu birdenbire. Ortada ne bir galip vardý ne de maðlup. Zafer kazanan da yoktu, yenilen de. Öylesine saçmasapan bir savaþtý bu. Savaþ sürerken Türkiye  1951 Yýlýnda Natoya kabul edildi, 18 Þubat 1952 de ise TBMM’nin Nato anlaþmasýný onaylamasý ile resmen Natonun bir üyesi oldu. Kore Savaþýna asker gönderme konusunda meclisin onayýna gerek duymayan DP Hükumeti  Nato’ya girme konusunda Meclis’i de ortak etmiþti bu iþe ve meclis ‘’ Evet girelim. Girmemiz lazým.’’ Demiþti.

Ateþkes anlaþmasýna göre, üç ay içinde Cenevre'de baþlamasý gereken barýþ toplantýlarý bir türlü baþlayamadý. Ancak dokuz ay sonra, 26 Nisan 1954 tarihinde Türkiye'nin de içinde bulunduðu savaþa katýlan on altý ülkenin temsilcileri, Sovyetler Birliði, Komünist Çin, Güney ve Kuzey Kore temsilcileri Cenevre'de bir araya gelebildiler. Ýki ay süren görüþmelerden bir sonuç alýnamadý.

Kuzey Kore ile Güney Kore arasýnda veya Kore Savaþýna katýlan taraflar arasýndaherhangi bir barýþ antlaþmasý 2018 yýlýna kadar  yapýlamasa da herhangi bir silahlý çatýþma da olmadý. Resmiyette savaþ halindeydiler ama savaþan filan yoktu. 

Son durum ise þudur: Nisan 2018'de Kuzey Kore ve Güney Kore liderleri Kore Tarafsýz Bölgesi'nde bir araya geldi ve her iki taraf da Kore Savaþý'nýn resmen sona erdiðini bildiren barýþ antlaþmasýný imzaladý.