‘’Dünya upuzun bir çöl sanki bir
buzul kütlesi
Karşılık bulamıyorsun aklıma düşen
sorulara
Ve düşüşüp duruyor kırlangıçlar,
üşüyorum
Bir yolcu hüznüyle geçip gidiyor
ömrümüz…’’
(Alıntı)
Düş k/alıntıları var aklımın
mağaralarında çünkü bir düşe gebeyim ve hasret duyduğum gecede ses buluyor
şiirlerim…
Hep mi mavi olur insan?
Hep mi ıssızdır kırlangıçların
yuvaları?
Yuvalanan hasret bilerken ellerimi
Aşkın aksanı ile dalga geçiyor her
yabancı ses
Ve içimin mamalarında yüz buluyorum
acıdan
Açısı olmayan bir pencerede yassı
Duran bir saksıdan hallice…
İçime ektiğim düş tohumları
Günü nehir bildim bir kere içinde
çırpındığım
Bir yarım kürede…
Aklın hangi lobunda asılıyım sahi?
Ve denk düştüğüm hangi mevsimin
Genç irisi yalnızlığıdır
Yüreğime giydiğim ceket?
İhtimamla iliklediğim düğmelerim
Suretimde hep mi yenilgi, azizim?
Hep mi karadır gecenin ilahı şiirler?
Yas tuttuğumu kim mi söyledi?
Şiirin yalancısıyım hani
Şiirler kazıdığım bir gazete eki
Tıkış tıkış yüreğim
Hint fakiri huzmesiyim esintinin
Oysaki mealim sadece bir çiçekti
Gülmeyi arzu ettiğim ölüm öncesi
Dikenlerim olsa kime ne?
Hele ki batan en içime.
Yasın da tahayyülüymüş gece
Ve lepiska saçları rüzgârın
Perçemleri sırnaşık madem elemin
Tası tarağı toplayıp nerelere göç
etmeli?
Bir yanılgının esiriyim
Yenilgilere doymadığım masa örtüsü
ile örttüm
Ne de olsa üstümdeki döküntüleri
saklı tutmalıyım
Ansızın bastıran yağmurla
Hani olur da çalar zili gerçeklerin?
Ve masa lambam
Yaşlarımı saklayan
Akça pakça duvarlarımda asılı
beyitler
Üstelik kimselerin görmediği tekdüze
bir lahit
Yoksa bir lanetin iz düşümü müyüm
bunca zaman?
Yaşadığım kadar yasadığım
Yazmaya durup da mağdur yüreğime
yeniden
Kilit vurduğum…
Aldırma sakın eşkâlime
Hangi mevsime denk düştüğümü ben bile
Çözememişken,
Bahar olsan ya da kış
Sanır mısın ki erir yüreğin buzulu…
Katmanlarında asla da yok haris
düşler
Varsa yoksa huzurdur dileğim
Mutluluk dediğin ne ki…
Çoktan terk etti beni:
Tıpkı asla gelmeyecek o mevsim gibi
Yetmedi mi irkildiğim
Hani olur da bir bayram vakti...
Keşke şeker tadında olsaydı kalbimin
asi rengi
Renk dediğin ne ki…
Biraz siyah ve pembe
Çok şükür ki alnımda yoktur tek leke
Varsa yoksa izdiham katıksız matemin
de tek ilahı
Elbet Allah’tan sonra en çok sevdiğim
kimse…