İçimdeki Eskici Kadın
Bir arabanın kenarına yerleştirdiğim
Kırık hayallerim,
Eskimiş hayatlarım,
Ve Küflenmiş hatıralarım var…
Kendinden eskimiş bir eskici kadın gibi
Kendi sokak başımda dolanıyorum bu aralar
İçimdeki hoyrat kadının “durma” sesiyle
Her gün daha fazla eski satmak için
Ben…
Ben eski almamak için koşuyorum damarlarımın ince
yollarından
Her gün daha fazla kırık buluyorum dokunduğum her ıssız
caddemden
Gözyaşı ile sel olmuş çıkmaz sokaklarıma da rastlıyorum…
Elden çıkarmak isteyip de çıkaramadığım bir öfkem var
Onu da kimselere yakıştıramıyorum…
Eskiciiii diye bağırarak yürüyorum…
Yollar uzun geliyor
Yarım yamalak bir hal gibi
Bütün eşyaları bir denizin ortasına bırakmak istiyorum
Bırakamıyorum
Denizimi bile bulamıyorum…
Yoruluyorum
Ve
Düşe kalka o bilinmez gidişata bakıp dalıyorum
İşte.
Yine de insanım ya
Bir parça umuduma sarılıp öyle uyumak geliyor işime.
Yarın diyorum
Anlamlı şeyler getirse…
İyi getirse…
Hoş getirse.
Bütün eski şeyleri
Alıp götürse…
Ah keşke...
"Ayşenur"(Karakız-AnKa)
(
İçimdeki Eskici Kadın başlıklı yazı
Ayşenur... tarafından
20.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
