Gaipten gelen bir þiirin misilleme yaptýðý günün yongasý iþte içimde açan þiir çiçeðinde kýkýrdayan iç sesime esefle verip veriþtirdiðim ne de olsa þiir yazmak ciddi iþtir diyen bir telkinle serildiðim o beyaz zemin ve iþte ütüsüz duygularýmdan ölçüp biçmeden þiir diye doðan gecenin ilk kýsmeti.

Gün doðumuna yetiþtirmeliyim þiiri

Bir parmak imge çalsam ne ki

Parmak uçlarýnda yürüdüðüm evrenin tebessüm ektiði

Beyazdan teni bilinmezin

Ve iþte þerh düþtüðüm duygu huzmeleri.

Aþkýn bam teli

Öfkenin kontrollü bestesi

Yazmaya durduðum hayallerin güftesi

Ah, gülücükler ektiðim bir zemheri

Üþümek ne ki esen meltemde saklý yüreðin nemi ve teri.

Teyelli yüreðim

Büyüklerimden tembihli

Saygý ile yaþadýðým sevginin ambarýnda

Gagaladýðým insan yürekleri

Bir içimlik þiir olsa ne ki yazdýðým hem?

Ah, bir ömür susmanýn ertesi ne ki þunca yazdýðým?

Kem gözlerden kaçamadýðým ömrün tozlu yollarý

Bazense tozu dumana kattýðým

Bilirim de bir zerreye denk düþtüðümü

Lakin aþkýn aþina olduðu bir okyanustur

Kucak açtýðým

Coþkumsa dalga boyu

Bazense doðaüstü bir gösteri

Kendimle baðdaþmadýðým kimi zaman

Ýsyaným ve öfkem de saklý iken

Kendimden geçip kendime vardýðým…

Bazense esefle yüklendiðim o minyon çocuk ve yürek

Kürediðim her duygu elbet benden bir izlek

G/izini sürdüðüm nice zaman

Kaybolmanýn ertesi týrmaladýðým iç sesim

Yüzüm gözüm çizik sözcük içinde

Ýçerlediðim bazense yok sayýldýðým

Yoksunluðumla vurulduðum merkezden.

Hedef tahtasý sakarlýðým

En çok savsakladýðým yüreðim

Lakin tek þifreydi huzura dönük

Belki de kayýp bir lahit

Belki lanet

Efkârýn gün dönümü

Neþeye binaen serptiðim

Serpilen iç sesim

Bazense sersemlediðim bir mozaik

Kalburüstü duygularým ve ruhum

Issýzlýða delalet

Koca ömre ne gerek?

Elbet yazarken çoðaldýðým tek gerçek…