Bir yalnýzlýðý paylaþýyorum seninle sadece yalnýzlýðý.

Turnikede sýkýþmýþ bir düþ’ üm ben peþinden koþtuðum gerçeklerin bir düþ olma ihtimali ile içine düþülesi bir kuyuda saklý o kýymetli taþým ve lütfen bana kimse iliþmesin asla da deliliðimi rencide etmesin peþime düþen kýrk akýllý.

Sözcüklerim yerle yeksan geceye yakýn bir saatte umutla bakýyorum gökyüzüne ve gözlerim ýþýldýyor.

Seviyorum karanlýðý delmeyi.

Seviyorum sevmeyi.

Az evvel d/okundum kendime hatta baþýmý okþadým ve pembeleþen yanaklarýma deðen bir yaþý usulca yaladým.

Tuzdan ve þekerden ve kumdan kaleler yaptým ben ve sýrtýmý çok güvendiðim bir daða yasladým ve konuþmadan anlaþýyoruz ikimiz.

Ezberimde olan dualarý saymaya baþlarken baþka dualar iþgal ediyor zihnimi ve vicdaným inanýlmaz rahat dünyanýn en huzursuz hatta mutsuz insaný olmaya adayken alayýna gülüyorum yaptýðým saçmalýklarýn bazen yere düþen ekmeði öpmeye doyamýyorum sonunda tek lokmada yiyip rahmetin bereketine þaþýrýyorum.

Havadan sudan konuþmayý çok sevmiyor muyum ne ama yanýmda en sevdiðim biri oldu mu havanýn aðýrlýðý sönüyor ve yerçekimi sonlanýyor ve uçuyorum özgürce nasýl hem de.

Özgürlük ve ben!

Ýki zýt kutubuz.

Özgür kýlýndýðým tek bir zaman dilimi yok zihnimde. Okula gidip gelirken bile bir zaman tanýnmýþken bana o beþ dakikalýk yolu deðil bir saat geçeyim bir dakika geçtim mi kýyamet kopardý.

Araya giren pek çok olay ve öðrenciliðimden sonra atýldýðým hayat denen maraton ve illa ki saate tabiydim yine çalýþtýðým dönemde.

Ýþimi çek sevip de gecenin yarýsýna kadar çalýþmama izin vermezdi bankanýn güvenliði ve mutluluðum yarým kalýrdý sanýrým yalnýzlýðýmý hep sevdim insanlarý çok sevmiþ olsam da ve ardý ardýna aldýðým darbeler sonrasý ben darbe yaptým bu sefer içinde bulunduðum artýk hangi azýnlýk ya da çoðunluksa…

Yalnýzlýðýmý kutsal bildim ama kutsal mabedim iþgal edildi bir ömür.

Bir mahzende yaþamayý belki bu yüzden çok sevdim aslýnda ben en çok kendimle uzlaþmayý dilerken kendimle mücadele etmeyi tercih ettim.

Bir seçim ya da kader…

Bunu asla bilemedim.

Özgürlük çok kaygan bir zeminde yürürken düþmek gibi diskalifiye edilen seçimlerim bense rüzgâr olmayý sevdim bu sefer ve düþtüðüm yerden kanatlarým sayesinde kurtulmak ve iþte kalemimle olan diyaloðum böyle böyle baþladý.

Düþtüðüm çukurda hatta uçurumun tam da dibini boyladýðýmda kalemimden kanatlarým olduðunu gösterdi bana Tanrý.

Ufaktý öncesinde kanatlarým ve ben doludizgin yazýyordum adeta doludizgin yaþamadýðým hayatýn öcünü alýyordum ve sevebileceðim çok insanla çok þeyle tanýþtým o günden sonra.

Nice yazar çoktan yitip giden onlardan feyiz aldýðým.

Ve binlerce hatta milyonlarca okuyucu anda saklý ve mevcudiyetleri bana güç veren.

Açtýðým parantezler ve týrnak iþaretleri ve göz kýrpan imleç.

Belleðimse korunaklý dünyama eþlik eden ve alt belleðimde saklý binlerce aný ve düþünce.

Çoktan adýný unuttuðum insanlar bir bir dirilmekte kalemi elime aldýðýmdan ve kendimi hatýrladýðým o ufacýk yaþým hani nerede ise dört yaþýndaki halim gözümün önünden gitmiyor.

Bir performans mý bu?

Yoksa geçirdiðim bir devinim mi?

Üstün körü yaþamak ya da sevmek de deðil: bilakis özenle ve ihtimamla sevdiðim her ne her kim ise.

Dünde kalan yargýlara yenilerinin eklendiði.

Günü bozguna uðratanlara dahi aldýrýþ etmeden hayatýmý yeni baþtan yazdýðým.

Kim olduðumu yeniden sorguladýðým ve kimsesizliðimi sonlandýran Yaratan aslýnda hep de olduðu üzere ama bana farkýndalýk kazandýran binlerce ayrýntý.

Bir sözcükten fazlasýyým ben.

Bir þiirden çok fazlasýyým.

Yanaþtýðým limanlar ve sýrtýmý dayadýðým o Ýlahi Dað.

Daðlanan yüreðime en iyi gelen iklim iken sevgi.

Zorlama deðil üstelik içimden gelen bazen ivme kaybetse de boyutsuzluðumla yaþadýðým ve yazdýðým.

Muadilim nedir ya da kim? Bunu asla bilmiyorum üstelik sorgulamýyorum da.

Kim olduðumdan ziyade ne istediðin önemli ve ben artýk biliyorum ne istediðimi.

Önceliðim elbette:

Ýçimdeki enginlikte kanatlanýp sonsuzluða denk düþen bir istekle sevgiyle uçmak ve her gün yeniden kendimi keþfetmek.

Ufacýk bir dünyam olabilir ama yüreðimde saklý o devasa dünyayý hiçbir þeye deðiþmem ve yeniden doðmanýn mümkün olduðunu iyice öðrendim ve belledim týpký…

Yazmaya baþlamadan evvelki hayatýmda annem beni defalarca doðurmuþken çünkü annem ve ben beraber o kadar çok þey aþtýk ki ve iþte payýma düþen bundan sonrasý:

Ayaklarýma olabildiðince saðlam basmak ve bunun mümkün olmasý için elimden geleni yapmayý sürdüreceðim bu baðlamda yazarak keþfetmem gereken çok þey var beni bekleyen ya da benim beklediðim…

Diðer adým mý?

Buna siz karar verin çünkü ben henüz bir þey söylemedim.