. Ah be
güzelim! Gönül
kuşum, ipek kanatları sırma bezelim! Gök
inmedi ayağına. Merdiven
tutmadı toprak. Kahrolmadı
kem gözler. Hep
bekledin. Ne zaman
volkana dönsen, Lâvlar
pompalansa damarlarında, Türküler
yakmaya dursa dilin, Bozgun
yerdi sevdan senin. Ah be
güzelim! Hangi
derdine ağıt düzelim? Sen ki
mercan gülüşlü Çocuk
saklardın gamzelerinde. Ve o
çocuk hep ölürdü, Umutların
öldüğünde. Gelen
geçen olmadı sokağından. Oysa
çıkıp gelseydi kıyametine yakın, Islıklı,
afili, yeni açmış karanfilli, Eteklerine
ziller çaldıracak biri, Geriye
sarardı yıllar; Aşk
silerdi tüm acıları; Yeniden
başlardı doğum sancıları; Bağıra
çağıra kundaklanırdı varsayımlar. Ah be
güzelim! Desem ki,
“Hadi gel, yazgına çapraz çizelim!” Evren
çıkar mı yörüngesinden? Kayar mı
ekseni dünyanın? Çatlar
mı kubbeler orta yerinden? Belki de
bir gül açar ukbada; Yaprağı
sen, dikeni sen, Ten
sinmemiş, göz değmemiş, Seni
bekleyen… Kader bu;
mürekkebi kurumuş. Kader bu;
akrebi hüzünde durmuş. Kader
bu; ne dersen de! Tek
tiratlık bir oyunmuş. Mezar
taşlarına şiirler kazıyorum. Islak
dizelerin sırrını bir tek ben biliyorum. Ne
kalemime sağlık oldu ne de elime. Adını
uyku tutmaz gecelerime, “Yalnızlık
mahkûmuydu.” Yazıyorum. Ah be
güzelim! Kaçarsam
namerdim. “Öl” de; ölelim! Mücella Pakdemir
( Ah Be Güzelim başlıklı yazı Mücella Pakdemir tarafından 28.02.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
