YAĞMUR’UN
HÜZÜN TÜTEN KOKUSU
Bir bulut
dokunur gözlerime,
Kaybolurum
,gözlerinin akislerinde.
Bir damla
süzülür yanaklarından
Hüzün olur,adının
geçtiği her yer.
Gökkuşağının
çıkmasını beklersin ya!
Yağmurdan önceki duruşunda
Sesin
duyulur hani!
yüreğimin gittiği yerde…
“Şemsiyeni al da gel!” kaderimin semtine.
Görmesem
de beklerim seni
Kışa sarılmış toprak
gibi.
Sevda
kokusu yayılırken damarlarımda
İnceden bir sızı; köşe başlarında…
Ne
fırtına ne dolu ne sağanak!
Bir bir
yağarsın, yüreğime ıslak
ıslak!
Karıştım, katrelerin arasına
Hissetmek
için seni.
Çoğalmak istedim ;arsızca
Çoşkun bir nehir gibi akmak için.
Gözlerinde
deniz olmak istedim.
cümle
olmak istedim; kelimelerinde
Yaşamı bulmak istedim ; gizlerinde.
Vazgeçtim;
göğe bakmaktan
Toprağa yetişmek
istedim.
Büyümek
için;
Hissedebilmek
için yaşamı,
Sarılıp
dokunmak için ruhuna,
Esirgeme
beni!
Şefkatinin kollarında
minik bir kelebeğe dönüşmüş
Yüreğimin son zerresini…
İzin verme!
gözlerinde unutmama!
Yağmurun hüzün tüten kokusunu...