Düş sarkıtları, Lavinia ve de dikitleri yüreğin

Bense mavilerde yüzen bir martıyım:

Bazen artı bazen eksi mahiyetinde

İnsanların verdiği yargıda saklıyım.

 

Sözcüklerim var, Lavinia:

Ah, ben bir düştüm ki aşka.

Hazan mahsulü imgelerim var

Islandığım yağmurlarda sürgün edildiğim

Şehrin sönük ışıklarında saklı bir hareyim

Hasretle andığım kimse

Aralıksız debelenmekteyim.

 

Debdebelidir duygularım

Ne kehanet ne rivayet

Varsa yoksa hayatın meali

Sevmekte ısrarlıyım

Tapındığım Mevla’dan bana ulaşan o sonsuz enerji

Hükmü verene aşığım

Kalıbımdan taştığım

Her ne hikmetse, Lavinia:

Ben dehşetengiz yüreğimle

Rüzgârla ve hayatla yarışmaktayım

 

 

İzotopuyum sözcüklerin

İnkâr edemediğim kadar sevdalıyım yazmaya

Ah, Lavinia: sensin sen

Göçtüğüm mevsimde saklı bir nida

Oysaki sessiz varlığında saklıyım

Devasa gölgesi yalnızlığın

Derdest olsam ne ki varlığımın

Katmanlarında huzur bulurum

Seve seve çıktığım yokuşta saklı şiarım

Zordan basite koşarım

 

İmkânsız addedilen neyse saklı tutulası bir bulut

Konduğum gök kubbede saklı umut

Hüzün denen Reçber’in kanattığı ufuk

Ve uğruna aşkın kat ettiğim yollar

Bilemedim oysa insanların sevgisi kıt bir düzlemde

Bense yanarken sonsuzluk ve aşk denen nimetle

 

Gönlün rotası mı?

Gönül koyduğum musun yoksa?

Gönül tezgâhında serili hayallerim

Nifak sokanlara evrenin ihaneti

Ne de olsa sevmek için yaratıldı her bir fani

Ne asası ne asaleti sönmeyecek sonlanmayacak da

Sevgiyle hayatı ihbar eden meleklerin.

 

Gocunmam asla seni sevmekten Lavinia…

Goncalarımda saklıdır nemim ve tinim

Göz göre göre gittin ya;

Gözümden düşmedin ama asla.

Göz gözü görmez gecenin sisinde

Sisten öte şişledim kalbim

Kalemimse delici vurucu gücüyle

Yerle yeksan eden yeri göğü

Bense sığamazken yere göğe

Seni çok sevdim işte, Lavinia:

Söyle sahi zor mu sarf edeceğin tek sözcük

Bilirim de içimde tek kalacak

 

Ukde sensizliğin gürültücü sessizliği ile

Serildiğim şu evren ne ki hüznümün yanında

Şiar edindiğim en kudretli mubah asalet

Varsa yoksa aşkın rüzgârı

Sağdığım kadar yerimde saydığım

Kim ne derse desin aştır solumda sakladığım

Günbegün büyüyen bir umutla sarıldığım sağdıcım…

 


( Seni Sevmek Lavinia... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 24.12.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.