Sevgiliye mektup

Dün gördüm seni her gün yanýmdaymýþsýn gibi içime hüzün dolu huzur sýðdý. Seni özlediðimi hissediyorum. Çikolata kokunu, dudaklarýn da erimeyi özlüyorum üzüm gözlüm.
Süzülmüþsün zayýflamýþsýn kendini hor görmeye baþlamýþsýn yapma. Benim sana sevdam fezaya eriþir. Bu apansýz hayatýn bitmek bilmez dertleri yavaþ yavaþ alýrken senden beni sana gün be gün doyamadýðým anýmsýyorum.
Bu gün senin ile oturduðumuz parka gittim iki sevgili elle ele göz göze oturmuþ sevgilerini paylaþýyorlar ne kadar acý bir sahne ben o bankta elini tutamadým yüzüne bakamadým öpemedim seni sen incinme diye içim pare pare senin adýný kazýyor her zerreme ben ise seni sevmekten baþka hiç birþey yapamadým.
Yaðmur yaðýyor bugün senle çam dolu sokaklarý aþtýðýmýz günler geliyor gözümün önüne kimse görmesin diye kaldýrýmlarýn aðaç diplerinde öptüðüm ýslak yanaklarýn, elinin sýcaklýðý... bu anýlar tozlu yüksek raflara kalkmak zorunda mý?

Ey gözlerimden süzüm süzüm süzülen yaþlar ben bu hayatta ne hakkettim ki bu aþký hakkedeyim haklýsýnýz. Ey taþ kalplim senin yüksek duvarlarýný aþmak bana düþmemeli benim çorak kalbim yakýþmaz cennet dudaklarýna

Ben gün be gün dinmek bilmez göz yaþlarýma söz geçire durayým ey sevgili sen mutlu ol  cennet dudaklarýn çiçeklensin üzüm gözlerin gülsün  ben çýra gibi yanmayý çok iyi bilirim.