Kýblemde saklýsýn, manidardýr gülüþü yalnýzlýðýn ve aþka sirayet eden bu devasa yangýn ki bir kývýlcýmla baþlayan ve sonsuzluða tekabül eden ýssýzlýðýmla yakardýðýmsýn.

Sözcüklerdir baþat duygularýn kimliðinde mevcut

Bir rotadýr bu hüzün kulaçladýðýna dair benliðimi

Ýklimlerden seken bir yaprak misali

Öykündüðümsün öldürdüðüm öncemden firar eden

Bir kývýlcým mahiyetinde yüzümden düþen

Hercai duygularý var mevsimin

Kayýplara el sallayan divane esintinin

Mentollü tadýnda yanar genzim

Gez gez bitmeyen nice diyar

Kalp gözümde saklýsýn ey, sen sevgili yar

Bir yaratýdýr gece

Yalnýzlýkla iç içe

Belki de bir kehanet bana geleceðin

Ne çok gel-git yaþadým senden sonra

Sensizliðin meali sanma ki kuru bir nida

Bilakis yürekten seker sözcükler

Kayýplarýn yerini tutar mý söyle bunca sitem?

Göðün yarasýdýr kapanmayan

Yalnýzlýðýn yamasý can yakan

Yandýðýmdansýn yakardýðýma binaen

En afili tuzaksýn sanma ki sensizlik yokluða delalet

Her var oluþ bir þiir

Yazýlmayan her þiir bir tükeniþ

Türeyen duygunun hükümraný bil ki çýktýðým bu dik yokuþ

Firarý günün içimde devinen

Bilinmezle özdeþ bu dipsiz hüzün

Yankýsý var mý sahi sessizliðimin?

Yâd edilesi hep mi mazi bu belirsizliðin?

Kural tanýmam ben severken

Hele ki aþk iken en imkânsýza denk düþen

Ýnkârý ve itirafý bir arada

Ýsyan ettiðimdir keder, kader deðil asla

Bir yitim bildim ömrü

Bozuk para gibi de harcadým varsýn olsun üstü örtülü

Bir kubbe ve yattýðým kýble

Deliþmen rüzgârýn aralýksýz estiði aþk denen mevsimde

Cüret ettiðimdir yazdýðým þiirler

Hükmeden Rabbime koþtuðumdur

Kimsesizliðimi tek gideren Ýlahi Güce

Duyduðum bu Ýlahi Aþk

Ve bir meddücezir ki yeryüzünde yaþadýðým kabir azabý

Garbýnda dünün ve þavkýnda evrenin

Yaþanasý efkâr gözaltýnda olduðumdan beri

Göze aldýðým her zorluk sana sunulasý

Bir buket gibi

Döktüðüm yapraklarýmdan ördüðüm hasýr sepet gibi

Ýçine gizlendiðim mezarým

Solgun yüzünde güneþin

Silik el yazýsýnda mehtabýn

Bir yýldýz olmak ne güzel hele ki lahzasýnda sonsuzluðun

Ýçimde kalan nice ukde

Ve iþte eriþtiðim mertebe

Yaslý günlerin nemli teninde

Doðan gün gibi aþk gibi sana muhtaç olduðum

Elbet gaipten gelen de bir sevgi ve coþku

Pedallarýnda ömrün

Gidip geldiðim içimde saklý huþu

Yeter ki huzuruna çýktýðýmda Rabbim kabul etsin beni

Katýnda ermekse hidayete

En büyük arzum

Mutlu olamadýðým þu dünyanýn endamlý yalanlarýnda

Seken kimse bir ritim

Sokan kimse bu hüznü ölüp ölüp dirildiðim

Ölümsüzlüðe meylettiðimse tek gerçeðim

Söküklerinde tenimin iflah olmaz bir hayalperestim iþte

Kurþun aðýrlýðýnda yükün altýnda ezilsem de

Aþka hatta hüzne dahi þükrettiðim tek gerçeðim

Ben ki izinde bilinmezin hamt ettiðim kadar da kabul görmenin

Þavkýnda esen bir name bir yel bir nizam ki

Göðün kýrýk kaportasýnda ansýzýn doðmanýn müjdecisi.