YOLCU

   Saðanak kelimeler diyarýnda baðdaþ kurmuþ yitik bir münzeviyim. Sancýlý düþlerim. Sonu bulunamayan tümceler aðýnda meçhul bir sonsuzluðun iz düþümü yakamdakiler. Tenimden sýyrýlmýþ artýk nadasa yatýrdýklarým ya da yatýrmaya çalýþýrken arkasýný toplamaya çalýþtýklarým.

     Hýrdavat deposuna emekleyen duygularýn kuyruðundan yakalama çabasý var alnýmýn orta yerinde. Yine avuçlarým nefesimle ýsýnýrken. Lime lime dökülüyor zaman. Çakýl taþlarý varlýklarýný ýspatlamýþken izbe bir köþede gübreli bir toprak bulup tohum atmaya çalýþýrken sol yanýmýn kýpýrtýlarýna kulak kabartýyorum. Ah yolcu hangi gülün gölgesinde gölgelendin. Gölgen bile sessiz çýðlýklarýný gömmüþ iken. Sen düþlerine serpiþtirdiðin masum dileklerine can suyu dökmeye çalýþ. Bilemezsin acep zaman ne çýkarýr karþýna.  

    Dað baþý yalnýzlýðýnda yeþertme çabasýndaydý yaðmur çürümeye yüz tutmuþ tohumlarý. Lakin sýk boðaz eden bir mefkurenin yamacýnda þaþkýn bakýyor parmaklarým. Gýdýklýyorum kýþ uykusuna yatmýþ anýlarýn koltuk altlarýný. Yanaklarý þiþiyor, gözleri küçülüyor. Sus pus bütün kelimelerin bellerindeki yaðlý urganý çözüyorum.

    Uðultular peyda oluyor bir bir. Ayýklamaya çalýþýyorum ölü olanlarýný. Ardý arkasý kesilmeyen, sonsuzluða koþan uðultular. Ýç sesimin uyanan bölümüyle harmanlýyorum duygularýmý. Yaðmuru katýk yapýp düþünce aðýma uyanýyorum, uyandýrýlýyorum.

     Yýrtýk adýmlarým. Çakýl taþlarýna basarken her adýmda yama yaparak adýmlýyorum bugüne, yarýna. Emekleyen kýpýrtýlar cimcikliyor etlerimi. Bir fener yanýyor kalbimin kýyýsýnda. Ruhum uyanýyor fal taþý gibi ve ben pencereden bir baþka bakýyorum o an. An, her an, her zaman.

    Ayrýk otlarý sarar baharda yollarý, ucu bucaðý kendine münhasýr. Aldýðým ve verdiðim nefesin büklüm büklüm oluþudur durakaldýðým zaman.  Küfemde bekleþen týkýrtýlarý kovuyorum þimdi. Yol benim, yolcu benim geriye kalan küflü anýlar ambarý.