Ýklimler, diyorum, bayým: iklimler…

Hani, saðdýcý gülüþlerimin mentollü gülüþler iken saðanaðýn rahmeti ve aþkýn kavislerinde saklý mutluluðun tarifesi.

Ümmeti aþkýn ve zümresi þaþkýn sözcüklerin.

Aþk ile koyulduðum yol ve koyu gözlerinde aþkýn, manidar ýþýklar oynaþan.

Yaralý ruhum yamalý yüreðim ve yankýsý sesimin þiirlerde saklý.

Azat edilesi bir düþ olabilirim misal ya da arpacý kumrusu gibi dalarým çok derinlere çýkamadýðým kadar yüzeye þah damarýmla ettiðim hasbýhaldir taþýyan beni en tepeye.

Rahatým kaçtý kaçalý.

Rengim de soldu solalý.

Mevsimin alt çekmecesinde saklý mühürlü kalbim üstelik ben sizi ben seni durduk yere sevmiþtim, bayým.

Yandan çarklý özlemler, misal ikna kabiliyetim vurgun yediðinde inkâr ettiðim bunca acýnýn neticesinde…

Yüreðimden vurulduðum ne ki ne nemalandýðým karanlýðýn izinde yolumu kaybettiðim kadarým.

Bir bilinmezim ket vurulan.

Çýktýðým merdivenler ve çýktýðým kat nasýl ki evren bahþetti sonsuzluðun resmini sundu bana sözcüklerle boyadýðým yeryüzü yetmedi gökte saklý hasreti sonlandýran kuþlarýn hatýrýna.

Ýnat ettim sevdim seveli.

Sevdim de inat ettim edeli.

Ýkrarý ve isyaný ve israfý aþkýn: melankoli yokuþunda yere kapaklandýðým…

Ben ki kaftanýmla.

Sen ki görünmeyen yaralarýnla…

Biz olamadýðýmýzsa nasýl belli:

Hiçliðin tutuþtuðu kývýlcým var olmanýn asaleti ve dirayeti bir suskunun nezdinde yaþardýðý kadar gözlerimin yaslandýðým Rabbin nezdinde.

Deliþmen bir rüzgârým: kabul.

Aþka meyleden sözcüklerimle kolay gelmedim bu günlere.

Dünden sarkan bir el.

Yarýna uzanan sarkaç.

Ýzbelerde geçen ömrü ruhlarýn bazen yerle yeksan bazen nazlandýðým hüsran ve iþte baþa alýyorum hayatý yasa bildim de ben çektiðim yasý ve yaþýmla suladým aþký özlemin dikenlerinde söndüðüm yalnýzlýðýn mealinde göçtüðüm.

Ne çocuk gelinim ne kadýn.

Ne kadýným ne de sair canlý.

Hüznüme eþlik eden yorgun ruhumu tasalandýðým kadar da hayattan almýþken dersimi cebelleþiyorum gölgemle ve fink atan sözcüklerden kendime ördüðüm bir cüppe bu yalnýzlýðýn sonlanmaz saltanatý ve aþkla yeþeren bir tohum misali beklemeye aldým ben hayatý.

Muðlaktýr bazen yaþamak.

Cüret etmediðim kadar cüssemden beklenmeyen bir atak ve iþte þerh düþtüm ben ölü nefsime.

Ne açlýk ne tokluk.

Kimine göre ise yokum.

Yoðurduðum duygularým gözümün nuru.

Varamadýðým istikamet kök söktüren belirsizliðin ansýzýn hücumu.

Bir düþ isem en afilisi.

Bir gerçeksem ve de dile gelmeyen.

Mutluluðun arifesi kanatlarýmla uçtuðum gezegen.

Bazen yerin dibinde bazen göðün tepesinde aþkýn indinde aþ erdiðim mevsim ve mealiniz, bayým varsýn olsun rest çekin siz bendeki bilumum duygu ve yaþadýðým mevsime.

Kimliðim yamalý ve yaralý.

Çocuk yüreðimde saklý dualarýn mucizevi varlýðý.

Acýlarýn da duayeni olduðum su götürmez bir gerçek ve mayaladýðým bir sözcüðü ipe asarken yaþýmla yýkadýðým nice þiir nice masal ve mandalýn kýrýk ucundan da damlayan gözyaþýmla asýlý kaldýðým bu bitimsiz hezeyan.

Kimi duygu kimi insan asla kalýbýnýn adamý deðil.

Kimi kindar kimi yalan rüzgârý estiren bizden deðil bu dünyadan deðil.

Yaþadýðým dünyamdan koptum geldi baþucuna aþkýn ve köreldim köreleli ýslak imzamla yýkadým sözcükleri.

Iskartaya çýkan ruhum ve deliþmen yüreðim bazen manidar bazen asi bazense susan bir iklim saklý içimde izahý olmayan bu aþkýn neferi olduðum kadar özlemin de esaretindeyim yalnýzlýðýn gölgesinde baþ veren bir tohum gibi bazen günlük haber gibi güncellemekteyim varlýðýmý ve buz kesen bedenimde esir kaldýðým üzere dar geliyor içine týkýldýðým bu iskelet.

Bazen bir metafor bazen bir ýslýk bazense ýssýzlýk nakþeden ve üstümdeki ölü topraðý ile çýktýðým kazýda aslýnda kendi mezarýmý kazdýðýmý çok geç fark ettim.

Açýk ara farkla sizi sevmiþken.

Ayan beyan içimdeki yangýn büyümüþken.

Ve eriyen bedenim ve esen rüzgârýn da müdavimi iken ve iþte beylik olmayan sözcüklerden diktiðim bir yelek misali yaðan yaðmura doyamayan benliðimle þerh düþtüm ben bu aþka bir gizin eþliðinde sürmenaj olmuþ kalemden arda kalan binlerce sözcük ve cümledir beni besleyen ve açlýðýmý gideren bir de çektiðim acýlardan nemalandýðým kadar yalan da deðildir hani acýdan beslendiðim.

Kabul edin ya da etmeyin enginim.

Varsýn yanlýþa düþün ve bilin ki ben bir engel deðilim bir engelli hiç deðil sadece ket vurulan hayallerimden uzlaþý saðlamaksa hayatla þiarým elbet umut ve sevgi bir o kadar hayal kýrýklýðý ve defolu yüreðimdeki sarkacý da görmezden gelmeyin hani yoksa mümkün mü bunca aþkýn ve sözcüðün var oluþ amacý engebeli bir yola düþmüþken yâd edilesi nice aný dünde saklý.

Günümü ve hayatý yaþanýr kýlan büyük ölçüde sizsiniz ve sizsiz geçen zamanlarýn acýsýný yazarak çýkarýyorum gerçi günbegün çözülüyor içimdeki kördüðüm elbet bu aþka ait bir öngörü getirmeseniz de ben sizi uzaktan sevdim bir kere bile sizi görmemiþken belki de gördüðüme inandým o gün hani yokuþu týrmanýrken bana uzattýðýnýz ele dokunmaya dahi kýyamazken.

Rutinim.

Real’im.

Hayal kýrýklýðým ve de vebalim yine siz.

Hani olur da yolunuz düþerse yüreðime kapýyý çalmanýz yeter. Ola ki çalmadýnýz ayak sesinizden tanýrým ben sizi ve gelip geçtiðiniz yollarý da bilfiil arþýnlarým yine kokunuzu içime çekerken uzaktan da olsa el sallarým siz görmeseniz de.

Görünmez olduðum kadar anlaþýlmaz olduðum da aþikâr hem böylesi olmasaydý mizacým, bu aþk böylesine uzun soluklu yaþar mýydý gerçi ben yaþadýðýmý iddia etmiyorum ama en azýndan yazarken ve severken hissediyorum yaþadýðýmý ve ait olmadýðým bu dünyanýn resmini çiziyorum her gün kalemimle ve aldýrmaz görünseniz de siz…

Dualarda buluþtuðumuzun da bilincinde…