Muhtevası mı günün yoksa yaralarımla yamadığım salkım saçak göğün devre arası hüznünde yerleşik acıların is kokan şehrin de adeta bir yansıması iken gönül…

 

 

Muhatabım lal notalar

Sözcük canavarı içimde saklı kardığım kadar

Kâh kördüğüm kâh ölgün günün muradı

Dibi boyladığım ıssızlık ise adeta

Alametifarikası kırık fayın

 

Kâh taşlandığım

Kâh taçlandığım

Açık ara farkla önündeyim mehtabın

Işıyan gözlerim denk düşerken yıldıza

Saldığım kokum nasıl ki bir gül ise mahal veren

Bu coşkuya nutuklar attığım

Bu hüzün bulutunda uçuşan

Kanatlarım kadar da ağırdan aldığım

Hayatın isi

Sessizliğin izi

Muhtevası ölüm iken yalnızlığın gizi

 

Ah, Mihriban’ım

Sen ki içimde saklı çetele

Ah, hazan bulutlarına konan çocuk varlığım

Anbean annesinin dizinde

Hamt ettiğim kadar günüme

İsyankâr bir münafıktan daha

Uzaklara kaçtığım

Yüreğimin yıkık harabesinde

Hemhal olduğum kadar yasın

İştigal olduğum yaşın

İbrazı umut bazen tutulan nutuk

Endamlı şaşalı bir yalnızlığın mimarı

İçimde saklı devasa oluk

Sancımla sanrılarıma eşlik eden ufuk

Baş koyduğumsa varsa yoksa hayat

Ve umut

 

Delişmendir mizacım

Tanrısı putların inancın daim kıldığı

O sevgi denizinde

İnkâr etmediğim kadar sevdiğim

Yalnızlığın kör dehlizinde

Frapan bir rüzgâr üşüten varlığıma

Kıydığı kadar zalim

Kıyamda yaşadığım dünüm ve ikbalim

Elbet saklı tutulası niyetim ve nasibim

Allah yolunda yaptığım

Yolculuğun mimarı

 

Gaipten gelen coşkuma

Ektiğim dizeler

Bitimsiz hüznüme verip veriştirdiğim kadar

O devasa lahza ki üstüne aralıksız yağan kar

Bir edimse eğer ki var

Olduğum

Bir yitim ise hiçliğim saklı doğamda

Bazense doğaüstü güçlerin nezdinde

Tırmandığım hidayet dağı kadar acıdır

Ruhumu parça pinçik eden

Hazzıdır sözcüklerin serili olduğum nice şiir

Akan dizeler nasıl ki damarda durmaz

Damardan sevdiğim cihanı elbet kaçınılmaz

 

Bir nazın bir niyazın dibinde

Devirdiğim putlar

Bazen kırdığım potlar

Hazanın silik yüzü

Annesinin biricik kızı

Varlığın hicabı yokluğa eşlik eden o sızı

Dinmediği kadar efkârı

Alt etmenin tek yolu

Elbet sevgiden

Elbet şiirlerden geçer

 

Hazzın doruğu

Tutuklu yüreğime yağan nuru

Evrenin asılı kaldığım kadar ucunda

Kancanın

Kancık misali acıma üşüşen zalim ruhların

Ziyadesiyle farkındayım

Sığındığım Mevla’nın da gözetiminde

Şiar edindiğim iman gücünün estiği

Gürlediği

Aşkın bazen şarladığı

 

 

Bir yitimse eğer ki ömür

Yatıya kalsa ne ki hüzün ve şair?

İdamesi ışıldar

İdare lambasında geçen yıllar

Kimine göre kor

Bir hece

Aksini söyleyemeyeceğim kadar

Tekabül ettiğim rüzgâr

Varsın beni benden etsin bunca kin nice isyankâr

Deştiğim toprak yakın durduğum mezar

Tüttüğüm kadar vapurun bacasından

Asla da vazgeçmeyeceğim yaşamaktan

Ne de olsa elim tutan biri var

 

Ve diğer elimde yaralı bir kuş gibi matemin izinde

Boca ettiğim sözcükler

Kanadığı kadar

Kalemden ayrı düşmediğim

Bir ömür bir cefa

İçimde saklı nice ukde nice hutbe

Hiçliğime binaen sığındığım yüce Mevla.


( Rabbin Himayesinde... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 6.10.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu