Rengi muðlaktý günün; rakýmý solgun bir acý peyda olan bense aþkla iþtigal esintisinde yelin yol bulup da savrulduðu yüreðimin ve kök hücremdi þiir adeta kok kömür gibi yandýðým yamadýðým ruhumla hemhal ve nezdinde hayatýn delicesine estiðim kadar içime bazen ters bazen düz örülü kafiyelerden inþa ettiðimdi cennetim aslýnda bir mahzen babýnda içinde s/aklandýðým kozam ve elbet tek kozum dünden bu güne, sevgiyle kürediðim o devasa tünel o derin minval.

Göðün tamburu çalan…

Ah, leyli yüreðim baþýný kuma sokan.

Metazori deðildi hem iklim

Bense adeta kodaman bir metafor sarkýttýðým ipin ucunda salýnan varlýðým bazen yandaþ iken duygular bazen telaþla kendimden kaçtýðým sözüm ona kendimi yakýn kýlacaktým kendime asla da tezat olmayý kabullenmesem de zýtlaþtýðým cihan ve zýt kutuplar birbirini çeken ve çekincelerim.

Çekimserdim de oyumu kullandýðýmda ve sandým ki: hayat yorgun bir oyun bense figüraný sözcüklerin filintasý iklimin ve iþte dünde kalan fildiþi tuþlarý kayýp duvar piyanomun izinde ve gizinde salýndýðým notalar aslýnda not aldýðým bir ders iken hayatýn muhteviyatý ve öðrenci kimliðimle sektiðim bir bir.

Sarkýk kollarý hüznün bazen nabzýný alamazken ömrün ölümle yolumun her kesiþtiðinde önsezilerimden arda kalan bir kýyam sözüm ona kýyýlýrken içim kýymete binmediðim bir hazne gel gör ki aþk ve hüzün iken tek hazinem.

Azat edilesi ruhum içtimada.

Ardýç kuþu peþimde.

Erzakým saklý iken küfemde.

Ve en sevdiðim: çaya bandýðým bayat ekmeðin verdiði þükür ve huzur bense bir koþu gitmiþken yalnýzlýðýn kabrine.

Tezat.

Asla olmadýðým fesat.

Azýmsanan varlýðým ve küf kokmayan anýlarým ne de olsa her gün tozunu alýrken dünümün derlediðim þiirlerim derdim sonsuz dermaným Rabbimde saklý ve tevazu yüklü göðün þahsýna münhasýr sonsuzluðu bir iz bir kültür bir kuvvet babýnda ataða geçtiðim batýk geminin kaptaný atýl yüreklerden uzaða kaçtýðým kadar hayatýn yaþattýðý o devasa tuzak.

Bir ikbal mi?

Bir isyan deðil ama.

Ýbrazý günün.

Meneviþlenen evrene mintanlar diktiðim ve aralýksýz diktiðim söküklerim mademki kocaman yürekli bir çocuk saklýydý içimde bazen coþku bazen kuru gürültü ve sessizliðin dirayetimi sýnadýðý kadar tutulmuþken nutkum devreye soktuðum kalemimle kale duvarlarýna astýðým aþkýn bayraðý baltalansam da bakaya kalsam da beterin beteri vardý madem ve iþte þükrettiðim kadar huzur bulduðum yalnýzlýðý kalýn duvarlarý içimde büyüyen bir çiçek ruhumdaki gizin evrenin dilemmasý sevginin peþine düþtüðüm…

Zamandý hancý.

Kalemimse yolcu.

Aman vermeden.

Azat edilmeyi beklerken.

Afaki coþkumun somut hale döndüðü o þeffaf rahle tozu dumana kattýðým gençliðimin dünde kalan anýlarý andaki mevcudiyetim ve iþte günbegün dünü yaþattýðým kadar vakur bir eda ile odaklandýðým semanýn hatýrý sayýlýr yolcusu yasak savdýðým deðildi yasa bildiðim yasýn ve yaþýn müdavimi: kâh inilti kâh dinmek bilmeyen sýzý sazýmýn tellerinde oynaþan gamlý notalar ve sayýsýz minval ve cephede verdiðim bitimsiz savaþ.

Hünkârý kâinatýn.

Huda’m benim tek sevdam.

Rötarlý mutluluðum rölantiye aldýðým kadar hayatý romansý yerin göðün ve dikenli yüreðimde devasa balonlar uçuþan her birinde saklý iken nice þiir ansýzýn sönen coþkum ve mutlak deðerlerden çýkýp da yola mutluluk adýna bir arayýþ aslýnda kendime sadece kendime yenik düþtüðüm ansýzýn infilak edecekmiþçesine azý diþi sözcüklerin azat edilesi ruhun muadili iken yol aldýðým sözcük dolu cihadýn sonlanmasýný asla istemediðim bir huzurun adý iken aþkla yandýðým Ýlahi Ateþin her kývýlcýmýnda kendimi bulduðum içre dönük bir yolculuk.

Ne kefesi acýnýn.

Ne kefeni vücudun.

Ne kerameti dünün.

Ne de kefil olduðum.

Neyden ibaret ise ruhum azýk bildiðim ruhumdan sýzdýðý kadar ýþýðýn tüm evreni kendim gibi bildiðim kadar ederi olmalý mýydý sahi varlýðýmýn?

Yüreðimin külliyesi.

Yalnýzlýðýmýn künyesi.

Yâdý dünümün dilimin yandýðý aþk denen o devasa parantez…

Ve özlem bitimsiz.

Ve öznem gizli.

Ve özverim.

Ve ön sözü hayatýn.

Ve hikâyesi yazdýðým her þiirin.

Ve fakat…

Diþli bir cümle iken mutluluk.

Diþlerini yerinden söktüðüm zalim ve tayfasý ve iþte baþ koyduðum Hakkýn Kapýsýna varma telaþým.

Hizaladýðým kadar hazzýný alamadýðým hayat.

Ölümü irdeleyen her gece ve nice kehanet.

Anne ikliminde seken masum ve çocuksu bir yürek.

Arpacý kumrusu belki ardýç kuþu belki de dirilen bir Anka: ant içtiðim üstüne þerefimin ve kumaþý sevginin nasýl da ýlýk nasýl da huzura sevk eden nasýl da ýlýman bir iklim…

Azadesiyim ben zamanýn.

Külkedisi hayatýn.

Yanlýþ zamanda yanlýþ bir mekânda yüklendiðim küfem…

Doðru olandan taviz vermediðim kadar kapýsýndan kovulduðum doksan dokuz köyün verdiði muhtýra ve iþte muhtarý seçildiðim yüzüncü köyün kâh külliyesi kâh Ýhtiyarlar Meclisi kâh çayýrý çimeni kâh yorgun hayallerin bedbin sesi.

Ben bir mýsraayým aþikâr.

Ben aþkým aþina olduðum kadar.

Ben aþ bildim sevgiyi bir ömür.

Aþ erdiðim nice özlemle yüklü iken küfem.

Kürediðim.

Tünediðim kýrýk dal.

Türediðim kadar duygularda türettiðim binlerce þiir belki tüme varým belki tümden gelim belki tükettiðim nefesin son sefasýný sürdüðüm cefanýn da bakiyesinde salýndýðým kadar alýndýðým üzerime asla da bir alýntý deðilken ansýzýn hâsýl olan coþkum ve bitimsiz sevgim biteviye körüklediðim ruhum bilinmeze olan düþkünlüðüm ve bilindik tek kavram elbet Allah aþký elbet dirayetimin sýnandýðý kadar baþ koyduðum umudun yolcusu.

Renklere düþkünlüðüm.

En tepeye gözümü dikip sonsuzluða koþtuðum…

Bir yitim ise gün yarýna yatýrým yaptýðým döngünün de kolluk kuvveti iken sözcüklerim neþreden bazen bir nesre bazen bir þiire öykündüðüm ve ölümsüz sevdam…

Hazanda.

Hazin dolu bir yokuþta.

Yâdýnda dünün yarýnlarý boþladýðým gel gör ki yarýnlara meylettiðim ve ikilem yüklü yüreðimde aslýnda huzura ve sevgiye meylettiðim…

Ýþte ansýzýn sökün eden onca kompliman.

Ýþte ansýzýn açtýðým.

Solmak adýna süründüðüm dað tepe ve yamacýnda aþkýn yankesici hayallerin soyup soðana çevirdiði asla da ödün vermediðim hazzýn doruðunda haiz olduðum o minnacýk zerremle kucaklamak adýna kâinatý aksinde izimin akýþýnda gizimin arz ettiðim kadar talep bulmasam da takvasý kaderimin ve tavaf ettiðim evrenin yüreðinde saklandýðým kadar kendimden kendime varmanýn da bin bir hali iken aralýksýz yazdýklarým yoksa nasýl ama nasýl kabullenirdim yürek burkan yazgýmý…