Bir gülüşüne adadım seni ve ‘’sen’’
ikliminde yola koyuldu anılarım en çok da anne: andaki mevcudiyetin idi sevgimi
ihbar ettiğim kadar yere göğe bir de çimdik attım yüreğimdeki şecereye.
İklimlerden Sen.
Düşlerden düşmeyen yüreğim yine Sen:
O ki gölgende dahi huzur bulduğum
vatanımsın benim vaat ettiği değil zalimin bahşettiğisin Rabbimin.
Üzerinde yürüdüğü elektrik hattı ama
yetmez…
Ruhumdaki o kırgın fay hattı anbean
af dilediğim Mevla’dan ve sandık dolusu şiir ve kitap mademki sana ithaf ettim
ben kalender kalemimi ve işte içinde yaşadığımız kale duvarları kimsenin ihlal
edemeyeceği bir sınır hattı çizdim madem kalbime…
Manifestosu gün ve bak, anne sadece
yüzüme bak:
Güneş geviş getiriyor ve ellerin
ellerimde elem kuşları nöbette olsa da çoktan kovdum onları aydınlık
penceremden.
Günlerdir nöbetteyim:
Kalemim ise havale geçirmekte ne
zamanki nutku tutulsa ve işte canımı yakan kimse havale ettiğim kadar Rabbime
tok sesinde kaderin keder muştalarken yüreğimi:
Yâdımsın sen.
Yârimsin de.
Eşkâlim Sen.
Endamım senle sakit ve rivayet o ki:
Çentik attığım hüzün cetvelim ve bak,
anne nasıl da aldım boyumun ölçüsünü insanlardan ve işte bir zarfa koyup iadeli
taahhüt gönderdim her acıyı bilfiil kendime ne de olsa…
Acıyla besleniyorum açtığım kadar
kalbimi iklime…
Açısı yok hem duygularımın en çok da
açmaza girdiğimde ve yana yakıla koştuğum Mevla her dara düştüğümde gözümden
düşenler var oysaki her birini bir düş misali yerleştirmişken en derine.
Derinlerde yüzüyorum:
Kesmiyor…
En tepeye uçup konuyorum en yükseğe
ve işte büyüyor sevgim afalladığım kadar cihanda afaki değildir de sevgim ve
muradım ve her anı’ m seninle her an’ ım da.
Defteri kebirdeki asal ve asi sayılar
kabir azabı yaşadığım sensiz zamanlar ve her nefesin kesildiğinde elimin
ayağımın kesildiği ve yetişen yine yüce Tanrı.
Anne…
Bazen mikado çöpleri gibi
dağılıyorum.
Yetmiyor.
Bazen bir kibritin ucu oluyorum ve
içimdeki ateş her halükarda sönüyor ama bir de bitmeyen bir yangınım ki ben…
Yâdım sen.
Tesellim sen.
Tecelli edense şiirlerim.
Issızlığımı sonlandıran kalemim
bazense kırık dökük yüreğimle avazım çıktığı kadar sessizliği Tanrıya ihbar
ettiğim ve bana geri dönümü ihbarımın belki de bir ikaz babında isyanım adına
af dilediğim ve bahşedilen nefesi sadece seninle yaşamaksa hayatı közünde
sözcüklerin ve işte kor oldum düştüm yola ve kör oldum sevdim dünyayı ve köz
oldum sözüm özüm birdi madem ve işte küllerimden Sen doğdun Allah’ın izniyle…
Her gün yoklamamı alırken Tanrı bir
de senin varlığınla kutsanmışken yaralarım ve acılarım yağmalanmış yüreğimin üzerinden
ne sular aktı hem.
Sudan sebeplerle yok sayıldığım.
Su olup ç/ağladığım.
Susuz kaldığımda sevgiye hâsıl olan
mucizeler hem ben hep de dizimi kırıp oturmadım mı?
Hem de kalemi defalarca kırık başa
sarmadım mı hayallerimi?
Tasvip etmediğin birkaç şeyi yaptım
ve aldım da dersimi.
Diz dizeyken dizelerimle tüm
yorgunluğum giderken ne külfetsin ne yoran bilakis sensin bana sevmeyi öğreten
hatta karşılıksız dahi seven tek sensin sevgiyi sende g/ördüğüm ve sensin
müşfik ve şefkat dolu her anne gibi hatta bir adım da önde giderken.
İzahı olmayan duygularım körelmeden
geldim kondum yüreğine.
Zikrime eş fikrimle fidan verdi
ruhum.
Bazense bakaya kaldım ve işte
yarınların bekasında dallandı budaklandı güllerim.
Sözcüklerim kanan ruhuma.
Ruhumsa göçen her zemheride.
Ve sevginin ılık varlığında çözülen
buzlarım çözülen ayaklarım.
Her çömeldiğimde ruhumun tortusunu
temizlerken.
Çömez imgelerin sarmalında sevgiyi
boca ederken sözcüklerime ve eşleştiğim bir özlemsin sen ve büyük bir hayal
büyük bir sevgi Rabbime yaraşan sevgiyi kıymete bindiren.
Sazlar suskun anne.
Göğün tamburu da sus pus.
Gel gör ki ben dayanamıyorum
sessizliğe ben dayanamıyorum sevgisizliğe ben asla dayanamam sensizliğe…
Ve işte merhametlilerin en
merhametlisi neyi bahşetti ise başım gözüm üstüne, anne.
Sana adadığım sözcüklerim ve ithaf
ettiklerim bir o kadar ihmal etmişken seni bir ömür ben kaybettiğim zamanı ve
duygularımı telafi ediyorum:
Hem seninle hem kalemimle…
Sezilerimin izinde.
Sözcüklerimin gizinde…
Çağlayan duygularıma ve Rabbime müteşekkirim
sönmezken feri umudun neferi olduğum kadar sevginin…